Brief aan mijn bazen
Overspannen? De truc zit hem in het op tijd aangeven van je grenzen. Mijn grenzen zijn bereikt, ze zijn zelfs over mijn grenzen, maar hoe deel ik dit. Aankomend weekend zal ik een mailtje sturen naar mijn bazen waarin ik hun vertel dat mijn grenzen overstreden zijn. Maar hoe vertel je zo iets en is een mailtje wel goed? Geen idee, maar lieve mensen schiet los.
Beste ..&..;
Al een tijdje loop ik met wat zaken rond wat ik persoonlijk lastig vind om met jullie te delen. Aangezien ik mij voor mijn gevoel kwetsbaar opstel, iets wat ik erg moeilijk vind. Maar mijn grenzen zijn bereikt en het moment is nu dat ik graag het e.e.a. met jullie wil delen. Graag wil ik dit mailtje gebruiken om een voorzetje te geven voor het gesprek wat ik met jullie zal willen hebben.
Al enige tijd ervaar ik voor mij zelf dat ik mijn werk niet juist kan uit voeren. De werk druk is te hoog en de verwachtingen zijn te hoog. Ik merk de laatste tijd dat ik zeer vergeetachtig ben, omdat mijn hoofd te vol zit met allerlei werkzaamheden.
Ik begin mijzelf langzaam onpretrig te voelen bij het feit dat ik onvoldoende inzicht heb in mijn werk en aanvragen, aangezien ik er nauwelijk tijd voor heb om mijzelf in de aanvragen te verdiepen of op te nemen.
Ik ben persoonlijk bang dat ik door de hoeveelheid aan werk fouten maak of belangrijk werk laat liggen.
Natuurlijk is het zo dat jullie al enige tijd geleden hebben aan gegeven dat er oplossingen zijn, door o.a.uitstel aan te vragen of om werk te laten inmeten door derde. Maar persoonlijk vind ik het erg lastig om hier in de juiste keuzes te maken. Daarnaast levert mij dit tot heden weinig tijd winst. Als nog zit ik ingemeten complexen uit te werken en met uitstel schiet ik weinig op, want de drukte blijft.
Ondanks dat er inmiddels stappen zijn gemaakt naar iemand er bij, zit ik er niet op te wachten om de huidige manier van werken door te zetten. Het breekt mij op. Zowel lichamelijk als geestelijk.Vooral de laatste weken ervaar ik daar steeds meer de nare bijwerkingen van. Ik heb geen zin op een 4e en vervolgens laatste waarschuwing van de dokter.
Ik heb erg veel plezier in mijn werk, maar om elke dag met lood in je schoenen naar werk te gaan, wetende wat je nog moet doen, niet afkrijgt en vervolgend savonds moet verwerken, breekt op.
Ik hoop hierover maandag met jullie verder te kunnen praten.
Gr. My
Beste ..&..;
Al een tijdje loop ik met wat zaken rond wat ik persoonlijk lastig vind om met jullie te delen. Aangezien ik mij voor mijn gevoel kwetsbaar opstel, iets wat ik erg moeilijk vind. Maar mijn grenzen zijn bereikt en het moment is nu dat ik graag het e.e.a. met jullie wil delen. Graag wil ik dit mailtje gebruiken om een voorzetje te geven voor het gesprek wat ik met jullie zal willen hebben.
Al enige tijd ervaar ik voor mij zelf dat ik mijn werk niet juist kan uit voeren. De werk druk is te hoog en de verwachtingen zijn te hoog. Ik merk de laatste tijd dat ik zeer vergeetachtig ben, omdat mijn hoofd te vol zit met allerlei werkzaamheden.
Ik begin mijzelf langzaam onpretrig te voelen bij het feit dat ik onvoldoende inzicht heb in mijn werk en aanvragen, aangezien ik er nauwelijk tijd voor heb om mijzelf in de aanvragen te verdiepen of op te nemen.
Ik ben persoonlijk bang dat ik door de hoeveelheid aan werk fouten maak of belangrijk werk laat liggen.
Natuurlijk is het zo dat jullie al enige tijd geleden hebben aan gegeven dat er oplossingen zijn, door o.a.uitstel aan te vragen of om werk te laten inmeten door derde. Maar persoonlijk vind ik het erg lastig om hier in de juiste keuzes te maken. Daarnaast levert mij dit tot heden weinig tijd winst. Als nog zit ik ingemeten complexen uit te werken en met uitstel schiet ik weinig op, want de drukte blijft.
Ondanks dat er inmiddels stappen zijn gemaakt naar iemand er bij, zit ik er niet op te wachten om de huidige manier van werken door te zetten. Het breekt mij op. Zowel lichamelijk als geestelijk.Vooral de laatste weken ervaar ik daar steeds meer de nare bijwerkingen van. Ik heb geen zin op een 4e en vervolgens laatste waarschuwing van de dokter.
Ik heb erg veel plezier in mijn werk, maar om elke dag met lood in je schoenen naar werk te gaan, wetende wat je nog moet doen, niet afkrijgt en vervolgend savonds moet verwerken, breekt op.
Ik hoop hierover maandag met jullie verder te kunnen praten.
Gr. My
03 mei 2016
- meld ongepast verhaal
-
Luunaa (opgeheven op 4-6-2019)
dinsdag 03 mei 2016 08:57
Ik heb geen zin op een 4e en vervolgens laatste waarschuwing van de dokter.
Die zin zou ik weglaten als ik jou was, hij is iets te bot en voegt niet bijzonder veel aan de brief toe. Je zou het eventueel anders kunnen verwoorden, maar dat is jouw ding. Vind de brief verder heel helder en netjes. Succes! -
Masegralu
dinsdag 03 mei 2016 11:51
mee eens,probeer om duidelijk te zijn waar de werkdruk bestaat,nu kan overkomen als of jij het niet aan kan.zet eerste de feiten neer waardoor de werkdruk zichtbaar word,daarna zet wat neer wat met jou doet.
bijv: afgelopen jaar is gebleken dat de toenamen van de aanvragen hoger is geworden,ipv van 4 op een dag,zijn er nu 6.werkgever verwacht dat de tempo om de aanvragen te verwerken zelfde blijft.waardoor minder tijd is om goed alle door te nemen en snel besluiten moeten nemen.dit verwachtingen zorgt ervoor dat ik minder geconcentreert mijn werk kan doen,en bang ben voor fouten..
iets in die trend,ik weet niet wat je werk is.dat is mijn advies. -
anke
dinsdag 03 mei 2016 11:52
Eens met bovenstaande, net als dat ik "zit ik er niet op te wachten om..." andere zou formuleren. Dit komt zo negatief over. Verder staan er nog wel flink wat spelfouten in
. En ik zou de eerste keer t woordje persoonlijk bang weglaten. En probeer het iets concreter te maken, eventueel met voorbeelden van werkzaamheden/tijden die problemen opleveren.
Goodluck
-
anke
dinsdag 03 mei 2016 11:54
*bang hoort er niet te staan
-
- Franny -
dinsdag 03 mei 2016 15:32
Hey DreamD,
Ik zou de brief ook anders formuleren.
Nu komt het over alsof je het niet aan kan, opbreekt en je grenzen al overschreden zijn waardoor je een negatief doktersadvies ziet aankomen.
Wellicht kan je het meer in deze context schijven :
"Ik merk dat ik op de werkvloer niet efficiënt kan werken en hier baal ik ontzettend van.
Ik denk dat het overzichtelijker is als we...."
En dan wat goede argumenten geven.
Ik denk dat je altijd beter goede ideetjes in de groep kan gooien, als dat je aangeeft dat je er zelf aan onderuit gaat.
Misschien heb je zelf wel goede ideetjes waardoor het werk EN leuk blijft om te doen EN ook nog realistisch is qua planning.
De brief zoals hij nu is, vind ik zelf ook vrij negatief.
En laat hem even door een vriend of familielid nalezen, er zitten wat spelfoutjes in.
Succes !
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 mei 2016 Brief aan mijn bazen ( 5 )
- O 04 nov 2014 Maagverkleining - 7 weken geleden ( 2 )
- O 16 okt 2014 maagverkleining ( 1 )
- O 16 sep 2014 morgen is het eindelijk zover ( 4 )
- O 11 mei 2014 Lezerlijst
- O 19 jan 2014 bucket list ( 4 )