Brood

Hallo dagboek,

Ik heb je een tijdje links laten liggen maar nu pak ik het weer op. Ik voel me de laatste tijd heel erg alleen. Ik realiseerde mij door een x aantal gebeurtenissen in mijn leven dat ik geen vrienden heb, in ieder geval geen echte. Geen enkel deur die spontaan voor mij zou opengaan als ik ergens mee zit.

Daarnaast is mijn man niet echt begripvol. ik snap nu niet wat ik al die tijd in hem heb gezien. Ik dacht dat hij lief was maar daar heb ik me vreselijk in vergist. We hebben onlangs ruzie gehad en heb ik zijn "duistere" kant mogen zien. En geloof me dat beviel me niet. Wat ik het ergste vind is dat hij het nog steeds niet goedgemaakt heeft. Sindsdien slapen we apart. Nu bijna 3 weken. Ik heb geen zin om de eerste stap te nemen. Hij weet verdomd goed wat hij verkeerd heeft gedaan. Dat laat ik hem duidelijk merken ook. En toch geen bloemetje, chocola of een serieus welgemeende excuus voor zijn handelen. Dat valt me zo erg tegen van hem. Zo heb ik hem nooit gekend.

Ik heb een collega die na 20 jaar van haar man is gescheiden. Ik had dat eerder nooit begrepen. maar nu kan ik me veel beter indenken in haar situatie. Ik kan me echt goed voorstellen hoe het voor geweest zou moeten zijn.

Vreselijk toch na zon lange tijd uitelkaar te moeten omdat je helemaal uit elkaar gegroeid bent. Je bent alleen nog maar 2 wild vreemde mensen die een huis delen.

Aan mijn man heb ik ook uitgelegd dat ik zo niet wil worden. Dat ik van hem verwacht dat hij mij serieuzer neemt.

Vandaag hebben we in de ochtend een klein akkefietje gehad over brood. NOOIT GEDACHT DAT IK ZOU RUZIEN OVER BROOD. Maar het kan dus. Mijn man is een vreetzak. Hij eet een hele brood op op een dag en hij kan het hebben ook nog. Zo slank als een den. Aangekleed en opgetut wilde ik nog voor het werk gaan vanmorgen een bammetje smeren. Heerlijk met pindakaas. Je raadt het al. We hadden geen brood thuis omdat mijnheertje alles had opgegeten zonder erbij na te denken DAT ER MEERDERE MENSEN ZIJN DIE WERKEN. Ik baal er van dat hij zo egoïstisch is. Hij houdt nooit rekening met mij maar verwacht dat wel van mij.

En ik had me toch zon honger. En zo ben ik dus naar werk gegaan. Natuurlijk nadat ik hem eerst heb verteld wat ik van zijn handelen vindt. Zijn reactie hierop was dan koop je onderweg toch wat. DOE HET LEKKER ZELF.