buiten

Ik heb nog nooit zo erg naar buiten verlangt. Ik zit nu al bijna 2 weken binneb en ik word gek.
Het is beter voor me, maar ik word nu al zo gek van de stress. Ik zou zi graag ..
Nee dat mag ik niet meer denken, nooit meer. A. Is naar huis, douchen enzo. Ik mis hem nu al. Hij is echt mijn beste vriend.
Over 2 uur is hij weer hier en gaan we even naar buiten. En tot die tijd liggen er nog wat mooie vragenlijsten en een heel groot ontbijt op me
te wachten.. Ik haat eten. Het voelt alsof ik weer aankom. Wat als je het zo bekijkt ook de bedoeling is.
Nu me snel aankleden, bedenk me ineens dat ik een gesprek heb om 1 uur.
Nog even doorzetten, als het zo doorgaat zit ik over een week in die kliniek.
En tot die tijd..

Hoe sterk moet je zijn om geen mens te laten weten dat je kapot gaat v
an de pijn.