Congres-hunk gescoord
Vorige week op het congres liepen er dus wel degelijk snoepjes rond. Niet te zuinig. Ik was een klein kind en de kraampjes van verschillende firma's mijn Jamin.
Het mag niet netjes heten dat ik mijn scoorrokje aantrok. Mijn korte spijkerrokje die me iedere keer nog een leuk avontuur heeft bezorgd met een individu van het andere geslacht. Toch ben ik redelijk netjes geweest. Ik zeg met de hand op mijn hart dat ik mijn radar niet aangeslingerd had, waardoor ik echt niet bewust op zoek was naar iemand om mijn eenpersoons hotelkamer mee te delen. Maar soms gebeuren er dingen...
Ik stond bij een deur te roken. Buiten was het stervenskoud. En zo raakte ik met die ene firmahunk aan de praat over zijn harde tepels. Het was vroeg op de feestavond waardoor ik verder zo goed als niets van het hele feest heb mee gekregen. Hele avond gepraat met dit big piece of eye candy. We klikten. Het mocht niet. Dat wat er op dat moment tussen D. (vriend van mijn broer) en ik reeds gaande was zorgde daar namelijk voor. Dat tussen ons was teveel om onbezorgd mijn ego te boosten met firmasnoepje tussen mijn benen.
Om half twee was het dat het echt de verkeerde kant op ging en ik naar mijn kamer vluchtte voor ik D. niet meer in de ogen zou kunnen kijken. Het bleef bij een afscheidszoen en een knuffel met het firma-lekkertje. Op mijn kamer aangekomen zag ik een sms van D. welke hij die avond had gestuurd:
Hey Hawaii girl, mooi feestje? Ik zit met je broer bij je ouders en je doggie ligt naast me en natuurlijk een biertje erbij.
Het gaf me een gelukkig gevoel. Een warm beeld. Compleet. Alsof puzzelstukjes samenvielen. En toch durfde ik niet op te staan toen ik kort daarna in het hotelbed lag en mijn telefoon het ontvangen van een sms aangaf. Was bang dat als dat de gladde gozer was, ik mijn kamernummer terug zou sturen.
De sms bleek de volgende morgen inderdaad van het oogsnoepje. Ergens was ik trots op mezelf. Maar stiekem heb ik al verschillende keren gebaald van mijn beslissing wanneer ik terugdacht aan mijn gemiste kans.
Firmahunk en ik hebben nog contact. De beslissing om het nu hierbij te laten is echter een stuk minder moeilijk. Hij woont namelijk aan de andere kant van het land en bovendien heb ik inmiddels officieel verkering met D.
Het mag niet netjes heten dat ik mijn scoorrokje aantrok. Mijn korte spijkerrokje die me iedere keer nog een leuk avontuur heeft bezorgd met een individu van het andere geslacht. Toch ben ik redelijk netjes geweest. Ik zeg met de hand op mijn hart dat ik mijn radar niet aangeslingerd had, waardoor ik echt niet bewust op zoek was naar iemand om mijn eenpersoons hotelkamer mee te delen. Maar soms gebeuren er dingen...
Ik stond bij een deur te roken. Buiten was het stervenskoud. En zo raakte ik met die ene firmahunk aan de praat over zijn harde tepels. Het was vroeg op de feestavond waardoor ik verder zo goed als niets van het hele feest heb mee gekregen. Hele avond gepraat met dit big piece of eye candy. We klikten. Het mocht niet. Dat wat er op dat moment tussen D. (vriend van mijn broer) en ik reeds gaande was zorgde daar namelijk voor. Dat tussen ons was teveel om onbezorgd mijn ego te boosten met firmasnoepje tussen mijn benen.
Om half twee was het dat het echt de verkeerde kant op ging en ik naar mijn kamer vluchtte voor ik D. niet meer in de ogen zou kunnen kijken. Het bleef bij een afscheidszoen en een knuffel met het firma-lekkertje. Op mijn kamer aangekomen zag ik een sms van D. welke hij die avond had gestuurd:
Hey Hawaii girl, mooi feestje? Ik zit met je broer bij je ouders en je doggie ligt naast me en natuurlijk een biertje erbij.
Het gaf me een gelukkig gevoel. Een warm beeld. Compleet. Alsof puzzelstukjes samenvielen. En toch durfde ik niet op te staan toen ik kort daarna in het hotelbed lag en mijn telefoon het ontvangen van een sms aangaf. Was bang dat als dat de gladde gozer was, ik mijn kamernummer terug zou sturen.
De sms bleek de volgende morgen inderdaad van het oogsnoepje. Ergens was ik trots op mezelf. Maar stiekem heb ik al verschillende keren gebaald van mijn beslissing wanneer ik terugdacht aan mijn gemiste kans.
Firmahunk en ik hebben nog contact. De beslissing om het nu hierbij te laten is echter een stuk minder moeilijk. Hij woont namelijk aan de andere kant van het land en bovendien heb ik inmiddels officieel verkering met D.
06 feb 2010
- meld ongepast verhaal
-
SweetBro
zaterdag 06 februari 2010 15:14
Ben trots en blij voor je..!
-
Bessie
zaterdag 20 februari 2010 04:23
Gefeliciteerd. Ben blij voor je dat je nu "officieel verkering" hebt.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 feb 2010 Zijn doodskist ( 9 )
- O 06 feb 2010 Congres-hunk gescoord ( 2 )
- O 27 jan 2010 Geneugten van een single
- O 26 jan 2010 Seksloze date ( 2 )
- O 18 jan 2010 Twee keer stom? ( 2 )
- O 17 jan 2010 Over droogstaan ( 3 )
- O 04 jan 2010 Hoe mijn date afgelopen is ( 16 )
- O 02 jan 2010 Vrees dat ik een date heb ( 5 )
- O 29 dec 2009 Gedachten ( 2 )
- O 27 dec 2009 Voor alle singles! ( 5 )
- O 27 dec 2009 [Filmpje] Superleuk liedje! ( 1 )
- O 09 dec 2009 Hoe leer je wijn drinken? ( 35 )
- O 08 dec 2009 Op dieet ( 12 )
- O 06 dec 2009 Life is a treat ( 1 )
- O 03 dec 2009 Levensmoe ( 2 )