dag 1. brief aan me beste vriend

he Hallo, its been awhile.

dit is een lastige, een brief aan mijn beste vriend.
In plaats van dat ik, zoals de meestse wel zullen hebben, meteen een heiligheidsverklaring ga zitten "preachen" over een dude of dudette die het meest voor mij betekent, zit ik een beetje radeloos achter Nona d'r laptop te denken:"wie is mijn beste vriend?"...

Wat is een beste vriend? iemand die al je vaste kameraad is sinds een bepaald aantal jaar? of ish et de kwaliteit boven kwantiteit? is het de toewijding?

ik kom tot de conclusie dat een beste vriend iemand is bij wie je altijd terecht kan, die naast je staat en stoer praat met jouw als je ruzie heb in een bar, met wie je dingen deelt, een kameraad en zo maar door.

dan moet ik jullie teleurstellen, want dan heb ik geen beste vriend...

ik heb er meerdere.

maar dat is een ander verhaal wat ik mischien nog wel een keer schrijf, voor dit kleine verhaal heb ik het volgende voor jullie lezers.

Als ik er 1 zou moeten kiezen, dan zou het de persoon waarmee ik al dik 10 jaar niet meer omga.
die persoon die er letterlijk als enigste was om met mij buiten te spelen vroeger, toen iedereen mij maar een rare idioot vond, waardoor ik vaak noodgedwongen op mijn nintendo 64 moest spelen met blauwe plekken omdat ze me weer te pakken hadden genomen, en hij niet van zijn moeder mocht buitenspelen. (ja oke, het was een probleemzoekertje maar daar gaat het nu niet om =p)

die persoon met wie ik zo ongelooflijk vaak heb gevochten zoals het bij andere nooit zover was gekomen.
Ik heb je van een stenen trap afgeduwd, zeven treden omlaag, achterwaarts.
ik heb je op je knieen getrapt met me skates, ik heb je bloedneuzen geslagen, je laten huilen vanwege gemene dingen, en ga zo maar door, maar nog steeds, na al die jaren, als ik je dan toevallig tegenkom, voelt het weer als "the good old days".

wat ik wil zeggen, is dat je pas kunt zeggen dat je een beste vriend heb, als de gedachte aan die persoon alleen al genoeg is om je weer "top notch" te voelen.

Rappen achter de verlaten gymzaal, chickies checke in de andere buurt, gamen op het grasveld met opgeladen niet oplaadbare batterijen op de gameboy, en ga zo maar door.

Dus bij deze,
tnx bro, and we holla! thats all i gotta say, just like i say every time i see your cranked ass.




-Noodl