De Bevalling deel 1

Ja deel 1, want ik denk dat we er wel een boek over kunnen schrijven en aangezien de kleine meid straks wel weer een flesje wil, denk ik dat dit nu inderdaad deel 1 wordt..

Om 05.00 uur 's nachts werd ik wakker en mn vriend ook, dit was vrijdag op zaterdag na het plaatsen van het ballonnetje, gelukkig had de paracetamol geholpen en heb ik nog een beetje kunnen slapen van 23.00 tot 05.00 uur op en af, want ja mn buik zat toch ook wel in de weg..

Is hij er uit? Vroeg mn vriend.. Ik voel niks, dus ik ga naar de wc om te checken, een mini rukje aan het touwtje en inderdaad daar was mn ballonnetje..
Nou ja het leek meer op een reuze tampon en zelfs de grootste maat was er nog klein bij..

Een geel touwtje met een waterballon.. Want er zit ook inderdaad echt water in..
Dit zou me 3 cm ontsluiting moeten geven, want anders kan hij er niet uitvallen..
Yes hij is er uit.. De bevalling kan vandaag beginnen, vandaag krijg ik mijn kindje in mn armen!
(Dacht ik ) We besluiten nog om snel 3 kwartier te slapen, want er volgt nog een lange dag..

Om 06.00 uur bellen we het ziekenhuis, fijn dat de ballon er uit is, bel maar terug om 08.30 uur want er is geen plek! Okeee er is geen plek om te bevallen.. Dat betekent 20 puffende vrouwen op de afdeling, ik wacht wel hoor.. dat doe ik al 41 weken en op dat moment 2 dagen..

We zetten de wekker om 08.00 uur, zodat we nog lekker kunnen douchen voor we om 08.30 uur bellen, zodat we nog lekker kunnen ontbijten! Want ja ik zal mn energie wel nodig hebben vandaag.. om 08.30 uur bellen we het ziekenhuis.. Kom maar om 11.00 uur.. Eerder is er wederom geen plek..

Om 11.00 uur mogen we ons melden, afdeling 28 kamer 6.. Uitzicht op de weg..
Een 'lekkere' stoel voor mn vriend, een bed, monitoren en oh kijk! Er ligt al een mini luiertje klaar..

Heb je er zin in?
Heb ik er zin in? Nee natuurlijk niet, mn poes krijgt een fikse kater alsof ie aan de hangover mee gaat doen, ik ga pijn ervaren, maar ik weet niet in hoeverre pijn, pijn is.. en hoe lang zijn we hier?
Okee we gaan er vanuit dat het allemaal goed komt, maar ik ben voorlopig nog bezig met hoe ga ik en mn lichaam hier uit komen, kind komt er sowieso uit, want ik heb heel mn zwangerschap al moeten aanhoren, 'Er is er nog geen een blijven zitten!'

Okee ik moet nog even lachen om mn vriend, die mn bevalling vergeleek met een corona spuit.. Hij bedoelde te zeggen dat hij al bang was voor de corona spuit laat staan hoe gespannen ik was voor mn bevalling.. Mooie vergelijking ook hahaha.. Schatje..

11.30 uur komen ze eindelijk.. Het Belske, de gynaecoloog die we de week eerder ook hadden gezien, ik ben blij om haar te zien.. Tof wijf, lekker recht voor zn raap en kom maar door..

Ik word vastgelegd aan monitoren, er wordt bloedgeprikt, natuurlijk 5x mis want er komt geen bloed uit, mn aderen zijn stug en oh deze doet het ook al niet.. Auw..
2 infusen verder, ctg scan, met de kleine gaat alles goed.. Ze zwaait nog even met haar handje bij de uitgang.. Oh dit is heel schattig maar zo niet de bedoeling lieverd.. Je mag je knappe gezichtje laten zien, zwaaien doen we later wel..

Ontsluiting zit inderdaad op 3 cm, dus mijn vliezen worden gebroken.. Het was een stortvloed, zelfs Belske zei dat het wel erg veel was.. uhh okee.. Het voelt alsof er 3 emmers met warm water over me heen gegoten worden.. Vreemd en lekker tegelijk.. Nu gaat het echt beginnen..

Het infuus begint te lopen, zoutoplossing met weeën opwekkers, 1,2 ml per uur die dan steeds een beetje opgehoogd zou worden..

13.30 2,4 ml per uur.. De weeen starten en ik mag eigenlijk niet meer echt uit bed.. Ik begin lichtelijk geirriteerd te raken.. Ik wil staan, zitten, kruipen, wiebelen, bewegen, au!

Mag ik naar de wc?

Dat mocht.. ik denk dat ik wel een uur in de wc/ badkamer ben geweest.. Staan, zitten, au, zitten, au, staan, hangen, leunen, au.. Verdomme zijn dit de weeen?

Aaaaauwwwww..

De douche in, vriendlief mee in zn zwembroek.. ze lachten hem daarom uit, hoezo dat is vet handig, je kleding blijft droog en hij kon me helpen bij mn weeen door de douchekop achterop mn rug te zetten..

Tussendoor ben ik misselijk en geef ik over.. om 17.00 uur komt Belske de gyneacoloog naar me toe om te checken hoe het met me gaat..

Later hoorde ik van mn vriend dat ik zei dat ik alles op eigen kracht heb gedaan, dat het infuus voor de weeen opwekkers niks tot niet veel had gedaan en dat ik dit niet ging vol houden..

Ik voel mn ogen weg draaien, hangen aan de douche steun, hangen op de wastafel, hangen aan de wc steunen mijn god, die weeen storm bleef gaan om de 10 a 20 seconden weer een wee..
Het doet zo'n pijn, ik wil niet meer...

Belske ziet het en besluit dat ik terug naar bed moet om te checken hoe ver ik ben..
Eindelijk, ze helpt me mee afdrogen want ik ben zelf daar niet meer toe in staat, mn vriend droogt me af, met die infuus paal terug naar bed.. Ik stop bij het kastje, probeer weer weeen op te vangen, zie het niet zitten om terug te gaan liggen, want het doet zo'n pijn..

Nog een keer overgeven, er zit niks meer in mn lijf dus compleet gal alles eruit..

Belske komt terug.. Wanhopig kijk ik haar aan, mag ik alsjeblieft Paracetamol?!?!?!

Ze begint te lachen, sorry meisje, maar dat gaat je niet helpen.. Morfinepomp dan?
Ik had dit zo graag op eigen kracht gedaan..
Maar nee, de enige optie die ik niet wilde was de ruggenprik..

Mn vriend krijgt een blaadje te lezen wat de gevolgen kunnen zijn van de ruggenprik, Ik weet deze gevolgen, ik weet dat ik dit niet wil..

Belske checkt mijn ontsluiting...
4 cm.. Ik kan wel janken.. 4 uur lang weeen en weeenstormen weg gepuft voor fucking 1 cm!

De enige optie is nog de ruggenprik.. Want ik ga nog minimaal 2 tot 3 uur nodig hebben.. En dat red ik niet meer..

Ik heb altijd gezegd, ik wil geen ruggenprik en ik wil geen narcose voor de rest maakt me niet uit.. Maar als het nodig is, is het nodig..

Het was nodig..

Ik mocht terug gaan liggen in bed, puf puf, kreun kreun, au, au, brrrr koud..

Ik kruip zo ver mogelijk onder de dekens, het is koud op de gangen van het ziekenhuis..
Ik word gereden naar de OK, kamer 16..

Bij de ruggenprik is het zo belangrijk dat je stil blijft zitten, want anders kun je verlamd raken..

Hoe kan ik stil zitten als ik om de 10- 20 seconde een wee heb?

Ik verman mezelf, moet gaan zitten, krukje onder me, vriend links schuin tegenover me, ik krijg een kussen in mn armen die ik mag gaan knuffelen en moet gebold gaan zitten..

Ben je er klaar voor?! Fack nee, even deze nog wegpuffen..

Ik puf mn wee weg en zeg dat ze snel moeten zijn, ik laat het gebeuren, ben enigszins boos op mn lichaam.. Het voelt een beetje als falen, dat ik dat nodig heb, ik heb toch een hoge pijngrens?

De prik wordt gezet, het spul loopt erin en ik hoop alleen maar dat ik snel pijnloos ben.. het kan 15 tot 20 minuten duren.. Okee nog even volhouden..

Langzaamaan begin ik te ontspannen, ik word rustig, de weeen verdwijnen naar de achtergrond en Fatma de verpleegster, mn vriend en ik krijgen een ijsje, een raketje.. Mijn god wat was dat raketje heerlijk.. We eten hem op, wachten tot ik half verdoofd ben en daarna gaan we terug naar de kamer..

19.15 uur, gyneacoloog 3 of 4 ik ben de tel al kwijt komt checken hoever de ontsluiting is.. 4,5 cm..
Ik ben zo blij met mn ruggenprik, ik kan ontspannen en kom eventjes bij van de dag die al een tijdje bezig was..

Daarna val ik even in slaap, wat ben ik moe en wat ben ik blij dat ik eventjes kan slapen, want we zijn nog niet eens op de helft!


Liefs,

Polaris*