Gecondoleerd & Gefeliciteerd

Deze 2 woorden hoor ik al de hele week tegelijk, omstebeurt, dwars door elkaar..

Gecondoleerd, van collega's, vrienden, zaken relaties, werkpartners..

Mn lieve workbestie is afgelopen week gecremeerd..
49 jaar.. Mijn god wat een leeftijd..

Mijn zweefteef gevoelens voelde het al.. Ik zei de dag van te voren.. Ik heb een slecht gevoel bij 'Work-bestie'. Waarom dan? Ik zeg ik kan het niet verklaren..
De dag erna is ze in alle rust ingeslapen..

Euthanesie..

Ik had zo gehoopt dat ze zelf was gegaan, maar ze was dapper om voor haar eigen leven de keuze te maken dat het écht niet meer kon.. Zoveel pijn.. Zoveel verdriet..

Ik zal je niet vergeten..

Ik bewaar je cadeautje voor mn baby van jou..

Ik heb haar nog net kunnen vertellen dat ik een meisje krijg..

Een meisje! Jurkjes, strikjes, rokjes, nagellak, glitter, roze en gewoon heftrucks, tractors & vrachtwagens.. een beetje van 2 werelden..

De Gefeliciteerd was dus ook voor mij..

Vandaag alweer 19 weken en 4 dagen.. Vandaag hadden we onze 20 weken echo..

Wat een eigenwijsje ben je nu al.. Alle mogelijke posities geprobeerd, maar je liet jezelf niet helemaal zien. Misschien ben je nog moe van het dansen van afgelopen weekend..

Je bent wel officieel écht een meisje..

Een dopneusje, handjes, voetjes, beentjes, alles erop en eraan..

Maar toch hebben ze nog niet alles kunnen meten..

Vrijdag mogen we weer opnieuw naar je kijken, misschien zien we dan nog net ietsjes meer..

Sinds afgelopen weekend kwam het besef dat ik moeder werd.. Ik genoot van de cadeautjes die ik voor jou heb gekregen.. Je kleertjes opvouwen.. Kleine sokjes, pakjes, knuffels.. zo lief allemaal..

Ik kan niet wachten tot je kamertje klaar is.. dan kunnen we verder inrichten.. Kopen alles voor jou klein schatje..

Wat ligt leven en dood toch dicht bij elkaar..

Afscheid nemen van je work-bestie, en wachten op een klein lief nieuw leventje van ons..


Liefs,

Polaris*