De gesel van de islam

Steeds meer horen we over aanslagen in de gehele wereld door islamitische terroristen. Het is dagelijkse kost geworden in zoverre dat het zelfs voor de meesten van ons niet eens meer een verrassing is. Het enige wat men nu doet bij de reguliere media en politiek is het te bagatelliseren of zelfs helemaal te negeren, terwijl er sinds september 2001 al meer dan 15.000 aanslagen zijn gepleegd in naam van deze cultus.

Oorlogsgod
De reden is eenvoudig, we zijn gedesensitiseerd ten aanzien van het onophoudelijke geweld van deze krijgerscultus. De islam is begonnen met Mohamed in de 7e eeuw na Christus en was een cultus die evenals vele andere cultussen van toentertijd ontzettend gewelddadig was. Moord en doodslag werden verheerlijkt en de vijand moest worden verslagen, alsmede gedomineerd of tot slaaf gemaakt. De oorlogsgod van de islam heet allah en is een rechtstreekse kopie van eerdere krijgerscultussen, die reeds van het toneel zijn verdwenen.

We zagen dit bij de Keltische Druiden, de Grieken, Romeinen, Germanen en de Indiaanse stammen in Noord- en Zuid-Amerika. Al deze cultussen vereerden een boos opperwezen of oorlogsgod. Bij de Grieken heette deze god Ares, bij de Romeinen Mars, bij de Kelten Annan en Agrona, bij de Azteken Huitzilopochtli en bij de Germanen Odin en Wodan.

Nu zijn we ongeveer 1400 jaar verder en nog steeds hebben we te maken met een cultus die geweld verheerlijkt en andersdenkenden en ongelovigen met geweld wilt onderwerpen. Voor moderne mensen is dit iets wat niet meer in hun dagelijkse levensbeschouwing voorkomt, waardoor er een vorm van schizoide gedrag optreedt. Men wil het zoveel mogelijk wegcijferen, ontkennen, proberen gematigde varianten te zoeken enzovoort. Al deze hersenspinselen kunnen niet voorkomen dat er nog dagelijks slachtoffers vallen van de terreur van deze cultus.

Nu is er een opstand uitgebroken in de Arabische wereld ten aanzien van hun leiders. De presidenten van Tunesië en Egypte hebben het veld moeten ruimen, terwijl de dictator van Libië nog ternauwernood aan zijn macht blijft vasthouden. Meteen kwamen er weer de obligate berichten uit de politiek en de reguliere media, dat dit een spontane opstand zou zijn geweest tegen de leiders evenals de fluwelen revolutie in Oost-Europa zo'n twee decennia geleden. Het probleem met deze vergelijking is dat deze helemaal niet klopt en kan worden verwezen naar het rijk der fabelen.

Multiculturalisme
Vanwege de langdurige economische crisis in de wereld werd het voor de Arabische bevolking steeds moeilijker om hun hoofd boven water te houden. De voedsel- en brandstofprijzen verdubbelden zich, waardoor het beschikbare inkomen almaar afkalfde. Dit werd de oorzaak van de opstand en niet de zucht naar democratie of vrijheid, wel of niet veroorzaakt door internet of Facebook. De kwestie is dat er nooit echt een oppositie heeft bestaan in deze landen. De enige oppositie kwam van de moskee met haar geweldoproepende geestelijken. Een rondgang via Middle East Media Research Institute (MEMRI) spreekt daarbij boekdelen.

Voor diegenen met werkelijke kennis van de islam en met name de politieke islam is dit in het geheel niet verrassend. Sterker nog, men had het jarenlang zien aankomen. Nu zien we in de westerse wereld een voortgaande immigratie van islamieten, die de cultuur van het westen verachten, maar vanwege de mogelijkheid om een goed economische leven te hebben toch maar in het westen verblijven. Kritiek vanuit het westen op de islam wordt verworpen als 'islamofobie', 'xenofobie' of zelfs 'racisme'.Hierin worden ze bijgestaan door extreem-collectivisten die evenals de aanhangers van deze cultus een pathologische haat koesteren tegen het westen en het kapitalisme. Men wringt zich in deze kringen in allerlei bochten om maar te zorgen dat de islam niet in verband wordt gebracht met geweld, terwijl het voor kenners en aanschouwers overduidelijk is. Een soort cognitieve dissonantie heeft zich meester gemaakt van deze extreem-collectivisten, versterkt door geprostitueerde 'hoogleraren', wiens universitaire islamstoelen volledig door landen in het Midden-Oosten worden gefinancierd, waardoor ze hun propaganda en pseudo-wetenschap kunnen blijven verkondigen. Deze groep is tevens instrumenteel bij het creëren van het 'multiculturalisme'. Wellicht wel begrijpelijk, want al hun eerdere uitprobeerselen en fantasieën zoals de 'maakbare samenleving', de 'institutionalisering van het socialisme' of 'democratisch socialisme', alsmede de centralisering van de machtsvorming heeft geleid tot een economische ramp voor de westerse samenleving. Tegenwoordig hangen de extreem-collectivisten de mythe aan dat alle culturen gelijk zouden zijn. Voor elk weldenkend mens is dit uiteraard pure onzin, want een krijgerscultus kan nooit gelijk zijn aan een moderne samenleving, waar geloof en staat gescheiden zijn en het individu zelf mag bepalen hoe hij of zij leeft.

Mythevorming
Maar ja, mythes hebben nogal eens de neiging om langer voort te bestaan dan hun houdbaarheidsdatum, zo ook nu. Bij de laatste verkiezen in de westerse landen ziet men toch een kentering. De anti-islampartijen doen het ontzettend goed, wat betekent dat de volkeren in het westen langzaam maar zeker ontwaken uit hun diepe multiculti slaap. We zien dat extreem-collectivistische partijen aan de verliezende hand zijn. Onze toekomst is de jeugd en deze heeft alle ellende reeds aan den lijve ondervonden, van verloedering en verpaupering van onze grote steden, tot aan misdaad en terrorisme aan toe. Velen weten niet eens meer hoe het was in de jaren 60, toen misdaad nauwelijks voorkwam en terrorisme een woord was dat niemand precies wist wat het betekende. Hoe er in ruim 40 jaar een verandering is gekomen in de leefomgeving en niet alleen in Nederland, echter eveneens in de rest van de westerse wereld.

We gaan nu naar de laatste fase toe van de economische crisis en dat is dat er een enorm trogconflict gaat ontstaan tussen enerzijds de politieke islam en anderzijds de krachten die zich hiertegen verzetten.

We zullen hoe dan ook de politieke islam moeten verslaan willen we ooit de kans krijgen om een klassiek liberale samenleving tot stand te brengen. De inzet wordt dus steeds hoger en dat is tevens een waarschuwing aan alle libertariërs, want de islamitische wetgeving, de sharia, kent geen vrije meningsuiting of vrijheid van geloof en levenswijze.