~ De luie kat ~
Er was eens een hele luie kat.
Daarom dachten zijn baasjes: weet je wat? We kopen een voerbal voor dat luie beest. Dan moet hij een beetje werken voor de kost. En raakt hij misschien wat van zijn dikke pens kwijt.
Maar daar was de luie kat het niet mee eens. Hij weigerde met de voerbal te spelen. 'Snapt hij het niet?' vroegen de baasjes zich af. 'Hm, er komt zelden een brokje uit... weet je wat, ik snij de openingen wel wat groter, dan komt er makkelijker wat uit.' zei baasje E.
Daar zat de luie kat dan. Met zijn versimpelde voerbal. Helemaal niet veel werk meer om er een lekker brokje uit te krijgen, maar wel teveel werk voor de luie kat. Die wilde gewoon een overvolle voerbak zoals hij gewend was!
Dus hij kermde en zeurde. Zijn klaaglijke gemiauw dreef zijn baasjes tot wanhoop. 'Nou vooruit, dan blijf je maar dik! Luie kat!' zei baasje P terwijl ze de voerbak tot de nok toe vulde.
De luie kat at tevreden zijn buikje rond en ging toen slapen. Op zijn rug, met zijn dikke pens trots omhoog!
Toen gingen de baasjes een weekendje weg. En mocht de luie kat niet buiten spelen. Er werd wat speelgoed in het rond gestrooid tegen de verveling. Óók die verdomde voerbal. Het ding werd gevuld met kattensnoepjes. Om de luie kat te lokken werden er ook wat snoepjes omheen gelegd. De luie kat hoefde de bal maar 1mm aan de kant te duwen om bij de snoepjes te komen. Maar zelfs dát vond de luie kat teveel moeite. Hij at welgeteld 1 snoepje: alleen die ene waar hij bij kon zonder de voerbal aan te raken.
Daarna at hij zijn buikje rond aan brokjes uit zijn makkelijk toegankelijke voerbak. En ging toen slapen, op zijn rug en met zijn dikke pens trots de lucht in.
Pantoffel, vrouw, 42 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende