De prinses op de erwt.....Er was eens.....

Er was eens een prins. Hij woonde in een groot kasteel met de koning en koningin, die zijn vader en moeder waren. Hij was best gelukkig, maar hij wou wel graag trouwen. En als hij ging trouwen, wou hij dat alleen met een echte prinses. Echte prinsessen zijn er niet veel en toen hij na een tijdje nog steeds geen echte prinses in de buurt had gevonden om mee te trouwen, ging hij op reis.

Hij zocht overal naar een meisje, dat een echte prinses was. Hij kwam hele mooie meisjes tegen, en ook hele lieve, hele aardige en meisjes die heel goed konden koken, maar geen van al die meisjes had alle eigenschappen die een echte prinses heeft. Teleurgesteld ging de prins naar huis.

De nacht nadat hij thuis was gekomen onweerde het ontzettend. Het regende heel hard en als het donderde leek het alsof de ramen van het kasteel uit hun kozijnen trilden. De prins was vroeg naar bed gegaan, omdat hij moe was van zijn lange tocht. De koningin was nog wakker, toen er aan de deur geklopt werd. Toen ze opendeed stond er een meisje voor de deur. Ze was helemaal doorweekt van de regen en de parasol die ze bij zich had was kapot gewaaid door de harde wind. Desondanks was het meisje heel mooi.

Het meisje zei: 'Goedenavond mevrouw. Ik ben een prinses van een koningrijk ver weg en ik ben verdwaald. Zou ik hier mogen schuilen voor het onweer?'

'Natuurl ijk,' zei de koningin, maar ondertussen dacht ze: 'Als dat meisje zegt dat ze een prinses is, zal ik dat eens even testen.' Ze liet het meisje naar binnen en zei tegen haar dienstmeisjes dat de gast eerst in bad moest en dat ze daarna mocht slapen in de logeerkamer. De koningin liep ondertussen naar de logeerkamer. Ze nam een erwt en legde die op de bodem van het bed. Daarop legde ze twintig matrassen en daarbovenop nog eens twintig donzen dekens. Daar mocht het meisje op slapen.

Toen de prinses uit het bad kwam werd ze naar de logeerkamer gebracht. Daar klom ze in het bed. En ze draaide zich steeds om, want ze voelde iets hards in het bed. Ze kon helemaal niet slapen en toen ze de volgende ochtend aan het ontbijt kwam werd haar gevraagd hoe ze had geslapen.

'Oh, vreselijk slecht,' zei de prinses, 'Er lag iets hards in mijn bed en ik heb de hele nacht niet kunnen slapen. Ik zit nu onder de blauwe plekken!'

En toen wist de koningin dat het meisje een echte prinses was, want alleen echte prinsessen hebben zo'n tere huid dat ze een erwt door twintig matrassen en twintig donzen dekens heen kunnen voelen. De koningin ging naar de prins en zei tegen hem dat ze een echte prinses voor hem had gevonden. De prins snelde naar haar toe en vond haar zo mooi en zo lief dat hij direct vroeg of ze met hem wilde trouwen.

'Ja natuurlijk!' zei de prinses en ze trouwden de week daarop. De prins en zijn prinses bleven in het kasteel wonen en ze leefden nog lang en gelukkig.

x