Life is changing..

Mijn (op een na) laatste bericht schreef ik op 29 juni 2009. En sinds dien is er alweer veel gebeurd. Geslaagd, nieuwe school, nieuwe vrienden en sinds kort een rijbewijs. Veel dingen lijken mee te zitten, maar zo voelt het niet. Er zijn te veel dingen in het leven waar ik me druk om kan maken. En er zijn ook te veel dingen gebeurd waardoor ik het mezelf heel moeilijk maak. Maar van die dingen leer je . Ik ben blij dat mijn vriend me altijd blijft steunen. In alles wat ik doe. Soms maak ik het voor hem ook heel moeilijk. Één ding moet nooit vergeten worden, 'eerlijkheid duurt het langst', dan maak je het jezelf een stuk gemakkelijker. En dat ben ik wel eens vergeten.

Het leven is heel leuk. Maar je moet het wel zelf leuk maken. Voordat ik naar de Universiteit ging vroeg ik mezelf af hoe ik het al die jaren moest gaan overleven. ZOnder de vriendinnen van de Middelbare school, want iedereen gaat zijn eigen weg. Maar de vriendin waar je alles aan verteld en wie je jankend opbelt als het even niet meer meezit, die gaat ineens een andere weg. Je hebt niet meer iemand die je snel kan opbellen als je iets niet snapt, of waarmee je je opdrachten kan vergelijken iets wat je zekerheid geeft. Nieuwe mensen leren kennen, dat was waar ik het meest tegenop keek. Ik ben blij dat er nog steeds contact is tussen de meiden van de Middelbare school. Ook al is iedereen een andere kant op gegaan, je blijft elkaar toch opzoeken. Want je mist elkaar, tenminste ik mis wel eens die verjaardagen en het naar elkaar toe kunnen fietsen, want nu woont iedereen ergens anders (behalve ik(A)). Misschien is dat dan wel die band die je in 6 jaar met elkaar hebt opgebouwd. En met de meiden die ik nu in Rotterdam ken, zou een avondje Breda nooit zo gezellig geworden zijn als die avond op 15 februari. (Carnaval in Breda is echt voor iedereen een aanrader) Ik had nooit gedacht dat iedereen die heidipakjes aan zou trekken. Ik hou wel van een verkleedpartij, wat wordt het volgend jaar?
Maar het grootste probleem nu is tijd, tijd maken voor elkaar, en tijd maken om naar een andere hoek van Nederland te reizen.

Er wordt gezegd dat vrienden uit je studentenjaren het langst bij je blijven. Ik vraag me af of dat bij mij ook zo is. De tijd zal het leren.

En nou moet ik weer keihard leren, want het typen van dit verhaal was deel van mijn StudieOntwijkendGedrag!