Suicide
Het verhaal van een verdwaald meisje met een Borderline persoonlijkheidsstoornis.
'Ik lieg mijn hele leven bij elkaar. Toen ik twee jaar geleden begon met werken, kreeg ik nieuwe collega's en nieuwe vrienden. Maar mijn leven was niet interessant genoeg, dus ik verzon alles bij elkaar. Ik heb veel vrienden en vriendinnen, maar dat ik gelukkig ben dat is maar schijn. Ik zou zo graag willen dat ik deze leugens niet verzonnen had, ik word er depressief van. Afgelopen zomer vertelde ik mijn vriendinnen dat hij me ten huwelijk had gevraagd, maar in werkelijkheid heb ik hem al 5 jaar niet meer gesproken. Afgelopen september nog, ik verzon dat ik een auto-ongeluk had gehad, alleen maar omdat ik graag aandacht wilde. En nu is het te laat. Ik heb mijn hele leven verprutst, ik voel me depressief en ik stel iedereen maar bovenal mezelf teleur. Ik heb er gewoon geen zin meer in. De enige plek waar ik me nog veilig voel is thuis, thuis bij mijn vader en moeder. Ik geef vanavond een feest en nodig iedereen uit, iedereen die me lief is. En 's avonds.. ik vertel dat ik uit eten ga met mijn collega's, maar dat doe ik niet. Ik heb al mijn wachtwoorden, pincodes en rekeningnummers bij elkaar gezocht, ik heb een brief geschreven en ik ga op mijn bed liggen. Dit was mijn leven en dit is het einde. Ik ben niet zo ver van jullie vandaan, close your eyes, and you'll see me'
'Ik lieg mijn hele leven bij elkaar. Toen ik twee jaar geleden begon met werken, kreeg ik nieuwe collega's en nieuwe vrienden. Maar mijn leven was niet interessant genoeg, dus ik verzon alles bij elkaar. Ik heb veel vrienden en vriendinnen, maar dat ik gelukkig ben dat is maar schijn. Ik zou zo graag willen dat ik deze leugens niet verzonnen had, ik word er depressief van. Afgelopen zomer vertelde ik mijn vriendinnen dat hij me ten huwelijk had gevraagd, maar in werkelijkheid heb ik hem al 5 jaar niet meer gesproken. Afgelopen september nog, ik verzon dat ik een auto-ongeluk had gehad, alleen maar omdat ik graag aandacht wilde. En nu is het te laat. Ik heb mijn hele leven verprutst, ik voel me depressief en ik stel iedereen maar bovenal mezelf teleur. Ik heb er gewoon geen zin meer in. De enige plek waar ik me nog veilig voel is thuis, thuis bij mijn vader en moeder. Ik geef vanavond een feest en nodig iedereen uit, iedereen die me lief is. En 's avonds.. ik vertel dat ik uit eten ga met mijn collega's, maar dat doe ik niet. Ik heb al mijn wachtwoorden, pincodes en rekeningnummers bij elkaar gezocht, ik heb een brief geschreven en ik ga op mijn bed liggen. Dit was mijn leven en dit is het einde. Ik ben niet zo ver van jullie vandaan, close your eyes, and you'll see me'
24 feb 2012 - bewerkt op 01 mrt 2012
- meld ongepast verhaal
-
Patrice (opgeheven op 5-12-2012)
vrijdag 24 februari 2012 17:07
Hallo ga hulp zoeken. Zelf doding is geen optie.
IK GEEF JE RUST
Ben je vermoeid
belast, beladen?
Kom maar tot Mij
Ik geef je rust.
Ik zal je als een schaapje dragen.
En breng je veilig
naar de Hemelkust.
www.dehoop.org. -
Ms-SpOrtY*
donderdag 01 maart 2012 16:47
Gaat niet over mij, dit is een plek om mijn verhaal kwijt te kunnen toch? Een verhaal waar ik op dit moment met niemand over kan praten, omdat het verdriet nog te groot is, snappie!
Schrijver staat geen reacties toe.
- O 05 mrt 2012 5 jaar MD
- O 01 mrt 2012 Het doel van Mydiary ( 1 )
- O 24 feb 2012 Suicide ( 2 )
- O 03 aug 2010 Auto ongeluk ( 4 )
- O 31 mrt 2010 Better than me, ( 2 )
- O 09 mrt 2010 Life is changing.. ( 1 )
- O 08 mrt 2010 rotgevoel ( 4 )
- O 29 jun 2009 Beat it!
- O 08 mrt 2009 break up? ( 3 )
- O 25 sep 2008 Blij ( 1 )
- O 25 sep 2008 Guilty
- O 28 mei 2008 'Joy in your eyes'
- O 22 apr 2008 'I'll be there when you need me'
- O 01 apr 2008 ...here I go..
- O 30 mrt 2008 Bijna 4 maandjes