De Ravage En Ik.
De ravage op mijn kamervloer doet mij denken aan mezelf.
Mijn haren in de war, evenals mijn hoofd.
En ik ben bang om op te ruimen, want dan moet ik dingen weggooien:
Ongedragen halskettingen, verkleurde baby foto’s, lievelingsnagellak, het eerst zo felbegeerde witte blouseje, de te klein geworden slipjes, gesmolten lippenstift die ik ooit van mijn oma kreeg. Dus lig ik op mijn rug, al uren naar het raam te staren. Vijftien jaar, verspilde kindertijd, is het niet?
*dit is mijn eerste post, laat me weten wat je ervan vindt xoxo
Mijn haren in de war, evenals mijn hoofd.
En ik ben bang om op te ruimen, want dan moet ik dingen weggooien:
Ongedragen halskettingen, verkleurde baby foto’s, lievelingsnagellak, het eerst zo felbegeerde witte blouseje, de te klein geworden slipjes, gesmolten lippenstift die ik ooit van mijn oma kreeg. Dus lig ik op mijn rug, al uren naar het raam te staren. Vijftien jaar, verspilde kindertijd, is het niet?
*dit is mijn eerste post, laat me weten wat je ervan vindt xoxo
29 apr 2017
- meld ongepast verhaal
-
Luunaa (opgeheven op 4-6-2019)
zaterdag 29 april 2017 00:14
Allereerst gooit niemand babyfoto's weg. Plak ze op je kast, spiegel, waar dan ook, maar houd ze. En ten tweede is de kindertijd helemaal geen verspilde tijd. Integendeel zelfs, het is de belangrijkste tijd.
Welkom! -
JijWeetWelWie
zaterdag 29 april 2017 00:19
haha, dankuwel, het is een gedicht gebaseerd op hoe het leven er tegenwoordig uitziet x
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 apr 2017 onwetende vragen?
- O 29 apr 2017 Mama.
- O 29 apr 2017 wat ik mijn moeder zei.
- O 29 apr 2017 De Ravage En Ik. ( 2 )