Deel I Reisverslag Oostenrijk

Hieronder staat mijn reisverslag Bergwandelen naar Oostenrijk/Italie van vorige week.

Dag vertrek

Vrijdagmiddag stond de bus op het stadionplein om naar Konigleiten te vertrekken. Ik maakte kennis met een vrouw Ine en haar dochter Seline. Ze komen uit Leiden en beiden hebben vaker gebergwandeld. We moesten nog wachten op een Sander volgens de buschauffeur. Toen een jongen binnen de bus stapte en glazig om zich heen keek naar die drie mensen in de bus, zei ik hallo Sander. Sander was door zijn ouders gebracht naar het stadionplein. Toen de bus net de hoek om was vroeg hij gelijk of de bus kon stoppen. De bus stopte en Sander rende de bus uit. Hij had zijn trui vergeten. Zo snel als hij de bus uit ging zo snel rende hij ook de bus weer in. De bus vertrok verder richting Utrecht. Daar stonden nog veel meer mensen te wachten. Daar stapten nog veel meer mensen binnen. Niet iedereen die binnenstapte ging met ons bergwandelen. Er waren ook andere reisorganisaties die gebruik maakten van de busmaatschappij. Een vrouw petra ging naast Sander zitten, die ook met ons ging bergwandelen. We maakten met elkaar kennis en binnen de korste keren waren wij met zijn vijfen al aardig aan het praten en kennismaken. Er waren ook andere mensen van de groep die ging bergwandelen maar die zaten verderop in de bus.

De bus ging uiteindelijk via Utrecht naar Rotterdam, via brabant naar Limburg en uiteindelijk naar Heerlen om de laatste passagiers in te laten stappen. Mijn vader belde 's avonds om 9 uur. Hoe ver ben je nu met de bus? Ik zei dat we nog steeds in nederland waren aangezien de bus zigzag door Nederland reed om mensen op te pikken. Het was niet anders. Zo rond 10 uur 's avonds passeerden wij de grens. De televisie in de bus ging aan. Eerst nog wat reclame. Met name de reclame van die twee oude dametjes die een beetje in urban style aan het converseren waren...Ik ben je bitch niet...whaaaa....gru-we-leeek!..... was errug grappig. Vervolgens 6-pack over het testen van regenkleding, een paraplu, een poncho en een regenjas. ook grappig en vervolgens de film Cellular met Kim Basinger over een vrouw die werd gekidnapped en vervolgens via het verbinden van telefoondraden een willekeurig persoon met een mobiel aan de lijn kreeg. Het was een spannende film.
Daarna probeerde we te slapen.

Achter Ine zat een oude dame, die niet bij onze groep hoorde, die klaagde dat Ine niet de stoel zo ver naar achteren moest zetten want ze had last van haar voeten. Ine probeerde met al haar vriendelijkheid en redelijkheid de stoel toch zo ver mogelijk naar achteren te zetten. Toen Ine de stoel eindelijk zo ver had gekregen begon de oude vrouw achter keihard te ronken...tot zover onze nachtrust.

- wordt vervolgd -