diaz del indianos

Afgelopen maandag was het el dia del indianos. Dit is het feest waar iedereen van La Palma het gehele jaar naar uitkijkt. Nou ik weet nu ook waarom. Omdat het geweldig is. Dit feest wordt alleen maar in Santa Cruz de la palma gevierd. Ik weet niet precies waar de traditie vandaan komt maar wat ik wel weet is het volgende. Het heeft te maken met dat mensen lang geleden op deze dag terug kwamen uit Cuba. Iedereen zie je dan ook verkleed als reiziger, met koffer. Ook zie je wat mensen die helemaal zwart zijn gesminkt, als cubaanse dus. Het heeft ook iets met een trouwerij te maken die toendertijd plaatst heeft gevonden. Op die trouwerij werd er met talkpoeder gegooidt wat staat voor welvaart. de kleren die men dan ook aan heeft zijn dus nette witte kleren. Al die mensen in het wit gekleed, waarvan sommige met koffer en/of zwart gesminkt geeft een hele cubaanse sfeer op straat.
het feest zelf houd dus in dat men in het wit gekleed over straat loopt en iedereen heeft ook bussen met talkpoeder bij zich. Om een uur of 6 begint dan een parade door de straat heen. de gehele parade staat ook in de trand van gooien met talkpoeder. Er zijn volledige zelf gemaakte kannonen die talkpoeder rondspuiten. Deze parade loopt door de stad van de haven naar het schip van columbus. om de parade heen loopt een massa mensen, dit zijn alle mensen die op dat moment in Santa Cruz aanwezig zijn, die een groot talkpoeder gevecht houden. Overal om je heen zie je poederwolken opstijgen en de straten, auto's alles ziet ook wit van het poeder. Op het eind van de parade komen zwart gesminkte poestvrouwen die dan de mensen en de straten schoonmaken. Dit gehele gevecht moet je zien in een groot feest gebruis met alle mensen in het wit gekleed met hoedjes op. Ook lopen er mannen in geweldige kostuums rond als vrouw verkleed. Ook zie je door het stof hier en daar mensen met hun koffer waar dan poederbussen en wat te drinken in zit.

Natuurlijk wilde Celes en ik dit feest niet missen. Die dag moest ik naar de berg maar gelukkig gingen we vroeg weer naar beneden. Ik snel naar huis wat gegeten en me omgekleed in het wit. Als extraatje had Celes een hoed voor me gekocht waardoor het geheel helemaal af was. Samen zijn we toen naar het kantoor gegaan om daar wat spullen neer te leggen. WE hadden om 17:00 afgesproken voor het kantoor. Voor het kantoor zat iedereen vaN ING al met al de benodigdheden voor een goed feest. De uitrusting voor zo'n feest is: witte kledij, een cubaans strohooedje, iets om je drinken in te doen als bescherming tegen het poeder en een zonnebril voor je ogen. Nou alles had ik behalve de zonnebril. en ik meerkte meteen hoe belengrijk die was. Meteen kreeg ik een volle laag talkpoeder in mijn gezicht gesmeten gezien we er veel te schoon uitzagen. Natuurlijk had ik mij ogen nietop tijd dicht en zaten ze meteen vol met een volle laag talkpoeder. Tuurlijk heb ik de boosdoener meteen terug gepakt. Wat ik wel had was een plastic zakje om mijn camera in te beschermen want deze dag geen foto's maken kon natuurlijk niet. Ze staan dan ook op:

www.ing.iac.es/~rh
www.trumnet.com/~richard

Alle 120 staan er. Jammer genoeg viel de parade dit jaar tegen. Normaal was het feest in de veel kleinere winkelstraat ipv avenu de maritim. Hierdoor zag je de parade niet echt maar had je wel meer ruimte om te gooien. Iedereen was in een geweldige feeststemming. vreemden begonnen tegen je te praten en natuurlijk ook te gooien. Er was 1 vrouw die speciale La Palmaneese aardappeltjes uitdeelde. Deze zijn zeer zoet en ook rouw te eten. Ze vroeg aan mij en celes waar we vandaan kwamen. uit nederland zeiden we., maar dat geloofde ze niet echt toen ze naar mij keek. Ze dacht dat ik uit La palma zelf kwam totdat ik spaans probeerde te praten. Na een slok sangria gegeven te hebben liep ze weer verder. Ondertussen werde de straten witter en witter en de mensen ook. De rest van de avond zijn we van bar naar bar gelopen waar we het een en ander gedronken hebben en natuurlijk met poeder gegooidt hebben. Iemand vroeg mij die avond wat ik er van vond. ik zei;"Het is alsof je iets mag doen wat je altijd al heb willen doen maar nooit mocht. En nu doet iedereen het, geweldig!". Tijdens het lopen kwamen we Thomas, zijn vrouw Paola en dochter charlotte tegen. Charlotte is 1 van de leerlingen van celes en Thomas een astronoom bij ING. Daar zijn Celes en ik ook even blijven hangen. Natuurlijk waren we de rest toen kwijt mar de stad is klein dus zijn we op zoek gegaan. Beetje bij beetje vonden we steeds meer leden van de groep die iedereen kwijt waren geraakt. Ja we hebben ze daar het laatst gezien. Door zo het spoor te volgend vond iedereen elkaar weer bij de haven waar het feest verder ging. Mara na 10 uur gegooidt en gefeest te hebben werd iedereen een beetje moe en droop iedereen af. Ook wij en om 3;00 lagen we in bed.

De volgende dag heb ik zeer wijs vrij genomen. Het idee was om lekker te gaan snorkelen om al het poeder af te kunnen spoelen in de zee. Toen we wakker werden hadden we ontzettend last van onze keel dooe het poeder het het ademen ging ook wat zwaar. Maar ach dat was het wel waard geweest. Om een uur of 12 gingen we de deur uit. Op naar het kantoor om mijn camera te legen. De straten waren volledig verlaten, het leek wel een spookstad. hier en daar zag je een astronoom lopen die wel naar werk was gegaan gezien ING geen vrije dag had gegeven zoals alle andere bedrijven in la Palma. Onderweg zagen we dat alles maar dan ook alles onder het poeder zat. De ramen van de winkels, de auto's en natuurlijk ook de straten. De fotozaken hadden foto's van de avond gemaakt en uitgehangen achter de ramen. Natuurlijk hebben we daar even gekeken en natuurlijk wat digitale foto's voor het web van gemaakt. Op het kantoor aangekomen zagen we dat velen ook niet waren komen opdagen om lekker uit te kunnen rusten. Toen ik de foto's aan het downloaden was schrok ik. Ik had 140 foto's gemaakt. OK er waren er een paar van vrijdag bij maar dat waren er ongeveer 20. Gelukkig maar dat ik geen ontwikkelingskosten hoefde te betalen. Heb ik in ieder geval de camera terug verdient.
Op het strand van Los Concajos wara we gingen snorkelen kwamen we meerdere mensen tegen die lekker aan het uitrusten waren van de avond ervoor. Leuk elkaar zo weer tegen te komen. Toen we begonnen met snorkelen konden we niet eens door de snorkel ademen omdat onze longen te veel stof bevatte. Maar naa een tijdje lukte het gelukkig weer. En het water was koud maar al het witte spul is eraf.