die dag (verder uitleg voor blabla)

het jaar daarvoor werkte ik bij vluchtelingen werk AZC den helder
vlak voor de aanslagen op t WTC 911 ging ik daar weg.
ik werkte daar met mensen uit afghanistan en pakistan, maar mijn specialiteit was sierra leone
ik las alle vlucht-verhalen en regelde communicatie met advocaten en ind tolken en gewoon simpel probleem oplossen op het AZC wanneer dat nodig was.

ik was daar toen de taliban de boedhistische beelden opblies en had vele discussies met geindoctrineerde medewerkers en collega's die totaal geen respect hadden voor andere culturen als ze niet onze normen en waarden hadden.

veel dingen moest ik inslikken om niet dagelijks ruzie te hebben met bekrompen geesten.

toen daarna ging ik naar het ADB haarllem voor stage, VVN was ook stage maar had een maand extra vrijwillig.
pim kwam op als politicus, ik nam em eerst niet serieus, blind voor de idiote gedragingen van nederlanders of hoopvol dat nederlanders wel beter zouden weten.
dat was dus niet zo en ik werd teleur gesteld.
ik had het vaak over pim op t adb en handelde veel klachten af die in veel gevallen naar de rechter gingen.
deed daar deels juridisch onderzoek om een basis te krijgen voor een straf rechterlijk onderzoek.
zat besprekingen bij met politie en interne vergaderingen, (waar ook politie bij was)
hier weer ook bekrompen geesten die niet door konden denken, net als ik in eerste instantie gelovend in de goedheid van de mens.
iedere dag werd het erger met pim.
en ik radicaler, en sprak openlijk over het willen doden van pim mocht hij koningin van nederland worden.
dit ook in bijzijn van de politie en ik kon het nog funderen ook, want het was een aanval op de nederlandsche maatschappij en ongrondrechtelijk. verdedigend mezelf met woorden als
"als iemand hitler had vermoord was het dan een held of misdadiger ?"
maar ach ze zijn bekrompen gelovend in een rechtstaat die na pim's dood bewees corrupt te zijn.
pim is misschien ons oklahoma.
zoals schiphol ons waco is.
any way, ik had dus ook regelmatig "bewaking" in de trein omdat de politie niet stil zit.
maar los daarvan zag ik met grote regelmaat ook vriendinnen van Kimm, het meisje dat aan de voet stond van mijn psychose, noem het mijn slachtoffer, omdat ik zo verliefd was dat ik controle verloor.
de vriendin van kimm die ik daar zag was de gene die mij een tovernaar had genoemd.
en ik schreef nogsteeds onafgebroken in de trein, zij weet en wist dat dat mijn magie was.

daarnaast kreeg ik ook weer last van beelden.
net als nu (wat voor ergs komt er nu ?)
en toen de dag dat pim op de radio was zaten wij te luisteren met een half oor op t bureau
het was nog niet eens erg dat radio interview
maar ik liep van t buro naar t station door de stad en wist dat het fout was.
niet alleen dat maar ik wist wat er gebeurde op dat moment.
liep het station binnen en hoorde de eerste mensen roezemoessen
en in de trein zat ik daar, de roodharige man die mij leek te escorteren in de trein met zijn cigaar,
was misschien verbaasd dat ik het niet was.

vreemde shit toen,
naja niet veel anders dan nu.