Dierenarts

Vandaag moet ik de hond weg brengen naar de dierenarts. Behalve zijn tanden schoonmaken laat ik gelijk zijn nagels knippen, zijn oren schoonmaken, zijn bloed checken en een echo maken van zijn blaas. Ze kunnen het nu immers makkelijk doen, het hondje ligt toch onder narcose….

Om tien voor half negen loop ik bij de dierenarts binnen. Ik geef het formulier af met daarop mijn handtekeningen en leg nog even uit aan de assistente wat ik allemaal wil dat er gebeurd. De hond moet daar in de kooi gestopt worden en vijf minuten later loop ik met de riem in mijn hand weer naar buiten. Het blijft moeilijk om het beestje daar achter te moeten laten….

Ook al weet ik dat ze er niet staat, toch kijk ik even als ik langs de bushalte rijd…

Het werk begint zoals altijd met een bak koffie en het controleren van de nachtrun processen. De rest van de dag ben ik bezig met het verhuizen, het afbreken en opbouwen van allerlei spullen.

Van de dierenarts mocht ik tussen twaalf en één bellen om te vragen hoe alles is verlopen en voor de uitslag van het bloedonderzoek. Dus om kwart over twaalf hang ik aan de telefoon. Ze hebben hem flink aangepakt. Van zijn voortanden heeft hij nog zijn vier hoektanden over en dan hebben ze ook nog een aantal kiezen getrokken. Verder hebben ze, zoals afgesproken, zijn nagels geknipt, zijn oren schoon gemaakt en een echo gemaakt van zijn blaas. Uit de echo is gebleken dat hij weer twee blaassteentjes heeft maar die zou hij zelf uit moeten plassen. Ook zijn bloed is niet helemaal goed, de leverwaarden zijn wat verhoogd. De arts vraagt gelijk toestemming om het bloed door het laboratorium te laten onderzoeken. Uiteraard geef ik mijn toestemming.

Strak om drie uur ga ik op het werk de deur uit om mijn zus op te halen. Ik heb met haar afgesproken omdat ik niet weet hoe de hond er aan toe is, als ik hem zo dadelijk ophaal, dan kan zij hem in de gaten houden terwijl ik rijd. Ze heeft visite binnen zitten dus ik drink nog even een bak koffie mee.

Eenmaal bij de dierenarts lijkt het mee te vallen. Hij is nog een beetje groggy maar reageert wel goed en zijn bek is niet erg opgezet. Dat had ik eigenlijk wel verwacht. Ik praat nog wat met de assistente en krijg nog wat instructie’s. Hij mag morgen pas weer eten hebben, water mag wel. Ze verteld ook dat ze zullen bellen zodra ze de uitslag van het laboratorium binnen hebben, het kan namelijk zijn dat dan zijn dieet aangepast moet worden…

Normaal gesproken ga ik op vrijdag bij mijn oudste zus eten maar omdat ik vanavond thuis wil blijven bij de hond, bel ik haar af.

12 september 2003