Dokter X

Het ziekenhuis: de plek om het leven te beginnen, zo lang mogelijk gezond te blijven en uiteindelijk een keer dood te gaan. Ik ben zo'n geluksvogel die regelmatig in het ziekenhuis komt om bij een dokter op de koffie te gaan. Socializen met doktoren houdt tenslotte gezond. Waarom zouden al die hoogbejaarden anders constant bij de dokter zitten? Maar goed, ik mocht een tijdje terug dus gezellig langskomen bij dokter X.

Dokter X is een oude man met enorme witte wenkbrauwen waarmee hij me vragend aankijkt. Met grote ogen kijk ik toe hoe hij wat papieren uit lades tovert en vraag me af of hij eigenlijk niet al tien jaar met pensioen had moeten zijn. Als hij alles voor zijn neus heeft liggen begint hij onschuldig vragen te stellen over mijn opleiding. Terwijl ik vertel wat mij bezig houdt, zit dokter X met zijn grote neus in de papieren zonder enige interesse te tonen. Als ik klaar ben met vertellen, kijkt hij op en gaat over op waarom ik eigenlijk bij hem ben. Ik zeg dat ik me zorgen maak, aangezien ik dezelfde problemen heb als mijn moeder, waarvoor ze ooit is geopereerd. Na deze zin begint dokter X met zijn enorme wenkbrauwen te fronsen. Hij werkt een lijstje met medische gegevens af en ik krijg een briefje om bloed te prikken. Hij wijst me chagrijnig de deur met de woorden dat er niks mis met mij is en dat ik maar meer zelfvertrouwen moet krijgen. Vanbinnen voel ik mezelf boos worden en loop kokend naar de assistent om een vervolg afspraak te maken.

Twee weken later ga ik terug naar dokter X voor de uitslag. Deze keer geen fronsende wenkbrauwen, maar een lachende, oude man.
"Precies wat ik hoopte" zei hij. "Alles is zoals het moet zijn. Niks aan de hand! Het is alleen een probleem als je zwanger wilt worden, dus dan moet je even terugkomen. Het enige wat je nu kan doen is er mentaal mee leren leven."
Ik weet even niet zo goed hoe ik moet kijken en stamel maar even "ja, oké".
Vervolgens begint hij vrolijk over de vakantie. Ik vertel hem dat ik deze zomer niks ga doen, maar in de herfst met wat geluk op Sicilië zit.
"Oh, je gaat de maffia opzoeken!"
Ik lach een keer en vertel dat ik een cursus Italiaans heb gedaan en dat ik toch graag wil oefenen.
"Oh, leuk! Lijkt het veel op Latijn?"
Ik knik ja en bevestig mijn antwoord mondeling.
"Heb je ook die naamvallen en zo?"
"Nee, geen naamvallen in het Italiaans" zeg ik. "Het is vooral regeltjes en woordjes uit je hoofd leren, maar als je Latijn kent dan valt het allemaal wel mee."

Ik trok de interesse van de oude dokter X. Hij begon te overwegen om toch een cursus Italiaans te gaan volgen, omdat hij regelmatig in Italië te vinden is. Uiteindelijk zegt hij: "Jongedame, je bent ontslagen en dat is goed. Als er nog iets is, moet je maar terug komen!" Ik schud de man zijn hand en loop voldaan het ziekenhuis uit. Ik heb geen idee wat er aan mij mankeert, maar ik heb een oude dokter zonder interesse omgetoverd in een aardige arts met een nieuwe hobby voor als hij met pensioen gaat.