E-mail verstuurd.

Ja, ik heb het gedaan.
De email is nog geen half uurtje geleden verstuurd naar mijn therapeute over de aanranding die mijn oom heeft gedaan.
Het ging een stuk makkelijker dan vorige week, aangezien ze wist dat ik een geheim had en ze vroeg of ik het kon vertellen.
Ik weet nu wel een beetje hoe het voelt om op het punt te staan om het te vertellen.
En ik voel me veel fijner bij haar aangezien ik ook de moed had om haar over mijn zelfmoordgedachten te vertellen.

Voel ik me beter?
Ja en nee. Ik ben blij en trots dat ik het heb gedaan, ondanks de paniekaanvallen. Maar ik ben ook bang, want uiteindelijk moet ik het vertellen aan mijn ouders. En ik ben bang dat ze me niet zullen geloven. Dat niemand me zal geloven.
Maar ik weet dat ik het desnoods niet hoef te vertellen, en mijn therapeute zei dat wat het ook is ze het ook voor me wilt vertellen.
(behalve als het over zelfmoorden plannen gaat dat verteld ze het meteen).

Nu heb ik morgen therapie en hoop dat ze het dan gelezen heeft.

Welterusten mensen.
02 sep 2012 - bewerkt op 02 sep 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van xLost
xLost, vrouw, 28 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende