Echt heel hard werken.
Er zijn altijd van die periodes dat ik even mijn zelfdiscipline echt op de proef moet nemen. Dit is zo'n periode.
Iedere dag om 04:55 gaat mijn wekker en iedere dag om uiterlijk 22:00 stop ik. Tussendoor heb ik +/- 2 uur de tijd voor andere dingen (douchen, honden uitlaten, eten koken), en de rest van de tijd zit ik achter mijn bureau. Ik denk dat ik uiteindelijk 12 effectieve studie-uren per dag maak. En ik moet er heel hard aan trekken elke keer om mijn dagplanning af te maken in die 12 uur.
Het is natuurlijk belachelijk, om zo te werk te gaan, maar het hoeft maar tot 16 april. Dan heb ik de vier tentamens waar ik nu zo hard voor aan het blokken ben gehad en komt er een véél rustigere periode van mijn studie aan.
Het is niet leuk. En op momenten dat ik heel moe en onredelijk ben verwijt ik Vriend dat hij zoveel minder gevolgen van ons afgelopen probleem ondervindt. Ík ben degene die zwanger werd en weken misselijk in bed lag. Ík ben degene waar een vruchtje uit de baarmoeder werd gezogen. Ík ben degene die nu vijf weken lang keihard moet werken om de opgelopen achterstand in te halen. En hij zit daar maar zijn hele weekend youtube video's te kijken en mij af te leiden!
Dat zijn natuurlijk allemaal oneerlijke gedachten. Hij kan er ook niets aan doen dat hij niet meer nasleep heeft ervan en ik zou blij voor hem moeten zijn. Maar dat kan ik nu gewoon even niet. En dus roep ik dat hij de volgende keer degene mag zijn die zwanger wordt. Gelukkig snapt hij mijn frustratie.
Nog vier weken te gaan!
UltraFloyd, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende