Ik ken wel iemand die juliie wasmachine kan maken, zei mijn zus .
''Edje.'' Edje??'' vroeg ik . ''Ja joh,die jongen heeft gouden handjes...kan alles maken . Ik zal je zijn telefoonnummer wel geven. ''
Nouja als mijn zus het zegt dan zal het wel.. Dus ik belde Edje...
En ik leg uit dat mijn wasmachine een enorme herrie maakt . ''Wat voor geluid is het precies.''vraagt hij .
Eh..ja...kedeng,kedeng,kedeng (Ik had even het idee voor paal te staan).
''Mmm, nou ik kan straks wel even komen kijken,maar ik denk wel dat ik weet wat het is...''
En inderdaad,aan het eind van de middag word er op de deur geklopt (bellen gaan bij ons altijd stuk..)
Ik doe de deur open en kijk de man die voor me staat aan met mijn :wat komt u nou doen blik .
''Ik kom naar uw kapotte wasmachine kijken.''
O,zeg ik (Hoe kon ik nou weten dat ze een lange slungel van minstens 2 meter lang ''Edje'' noemen...)
En nee Robyn en Summer,het was helaas GEEN lekker ding. Als je me vraagt hoe hij er precies uitzag,dan zou ik dat niet kunnen vertellen . Ik herinner me vooral zijn neus...dat zegt misschien al genoeg...
Maar hij hoorde WEL snel wat er mis was met mijn washulpje....
Hij kon 'm niet gelijk maken...onderdelen enzo . Ik schrik al want hoelang gaat dat nog duren dan ?Hij dacht dinsdag. ''Maar,zei hij nog,u kunt 'm best nog wel gebruiken hoor,dat kan geen kwaad.''
Dus ik zeg :''O,dat is wel mooi. Ik durfde dat ding niet meer aan te doen.''
''Mwah,grapte hij,het ergste wat kan gebeuren is dat 'ie ontploft.'' (Dat was toch wel een grapje..?)
Hoe dan ook,volgende week wordt dat kreng gemaakt,en dat is het belangrijkste,,,
Maar of ik 'm vandaag nog ga gebruiken...ik moet er nog effe over nadenken.