Milou de terminator.

Zoals bekend heb ik een kat met een afwijking. Ze heeft de pest aan post. Of postbodes, dat kan ook.

Al ruim van tevoren bevind mijn viervoetertje zich in de buurt van mijn brievenbus. Op de trap. Ongeveer de derde tree van bovenaf. Zo op het oog suft ze wat.
Maar ik weet beter. Ze spaart haar krachten en bereidt zich voor op de aanval.

Kedèng!
De brievenbus van de buren.
Milou komt in aktie.
Ze schiet als een kogel de rest van de treden af en posteert zich onder de klep.
Vol verwachting en met al haar spieren gespannen kijkt ze omhoog.
En dan. Er verschijnt een envelop. Met wat vingers erachter.
Ze springt, pootjes volledig door de klep heen. Tjakkatjakkatjak!!
De postbode trekt van schrik terug.
Logisch.

Poezebeest vind dat echter juist een geinig spelletje.
Ze springt weer omhoog, pootjes op het richeltje en werpt een blik door de gleuf van : Toe dan, probeer dat nog es'!
Ik zie de postbode aarzelen.
Zelf sis ik vanaf de bovenste trede :" Milou. Niet doen."
Ze hoort 't niet. Of..wil het niet horen.
Vermoedelijk het laatste.

Uiteindelijk belandt de post toch op de mat.
Inclusief wat krasjes.
Geen bloedspetters, constateer ik toch enigszins opgelucht.
Het was de eerste keer dat ik dit spektakel live mocht (moest?) aanschouwen.
Het bracht me enigszins in lichte shock.
Was dat mijn kleine peutertje?
Wanneer was ze verandert in een opstandige puber? In een terminator op fluwelen voetjes met scherpe nageltjes?
Daar moest iets aan gebeuren!

Lief kwam met de oplossing ; een extra, plastic klepje aan de binnenkant van de deur. Milou heeft bij de installatie toe staan kijken. En toen-ie er opzat zag ik haar beneden staan. Voorpootjes tegen de deur.
Dit keer met een blik van WTF??

's Middags doe ik even wat kleine boodschapjes bij de plaatselijke super.
Ik had net alles in de tas gestopt, stappend op weg naar de uitgang toen er een (voor mijn gevoel) volslagen vreemde vrouw op me afstapte. Met een meewarige uitdrukking op haar gezicht.
"Buurvrouw, ik MOET u wat zeggen."
Jee. Was er brand uitgebroken tijdens mijn 10 minuten afwezigheid van thuis? Een tsunami alarm afgegeven? Was er op de tv geweest dat de wereld die avond zou vergaan? Suspense was almost killing me.

"Ja, ik vind toch dat ik het u vertellen moet."
(Wat dan mens?!)
Ik wachtte lijdzaam op wat komen ging.
"Weet u wat uw kat doet?"
Ik ademde opgelucht weer uit.
-Ooo, ja dat weet ik al."
Op ramptoerisme toon werd me verteld van de postbode wiens hand met twee pootjes was vastgehouden.
(Ik zei later tegen lief ; dat kan niet. Dan had ze toch geen pootje meer over om zich aan de richel vast te houden?"
-"Ze hield zich toch vast aan die hand nahnah )
Ik bleef de 'buurvrouw' onbewogen aankijken. Totdat ze zei:" Ze was echt agressief."
-"Nou, DAT is ze niet."
Niemand beledigd mijn baby. Of..puber.
-"We hebben het al opgelost. Er hangt een extra klep voor zodat ze niet meer voor de brievenbus kan hangen. Dus.."
Neus in de lucht en wegwezen. Oe wat was ik lelijk!
Gebeurt er hier tegenwoordig ZO weinig in deze stad dat een kat met een hekel aan post als een lopend vuurtje door de straat gaat? Gawd!

Gisteravond. Ik loop door de plaatselijke hoofdstraat.
Er staan zo halverwege de straat twee vrouwen te praten. 1 heeft twee kleine hondjes bij zich. Van die kuitenbijtertjes.
Je kent ze wel.
Wanneer ik vlak bij ze ben hoor ik ze grommen. Gggrrrrrr.
En zodra mijn enkel in het gezichtsveld van de beestjes verschijnt, schiet er 1 richting mijn broekspijp.
Ik stap toch maar even opzij. Want kleine hondjes hebben ook scherpe tandjes.

Ik hoor lachen. En dan de stem van de buurvrouw. " Ze bijten niet hoor"
Hoe ironisch dat juist ZIJ zoiets zegt.
Ik antwoord niet, maar loop door.
Blijkbaar denkt ze dat ik haar zo dankbaar ben voor haar waarschuwing dat we opeens vriendinnen zijn, want ze gaat naast me lopen. Ja doei, bemoeial. Forget it!
Ik vertraag mijn stap zodat ik achter haar loop.
"Oja..het helpt hoor. Die extra klep tegen de kat."
-"Ja toch?"
Later bedenk ik me dat ik bij die hondjes had moeten zeggen ' Ze zijn alleen wat agressief hè?"
..En dat ik graag mijn nagels in haar had willen zetten. Met allebei mijn pootjes..

18 feb 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende