Een grote stap
Over 9 uur zal ik dat doen wat ik te moeilijk vind maar wel moet ondernemen.
Bij de huisarts naar binnen stappen om informatie te winnen over mijn verleden.
Ik vind het drieentwintig keer niks en kan nu mn rust al niet meer vinden.
Het is gewoon op. De energie, de kracht maar de wil is te sterk.
En eigenlijk is de kracht wel aanwezig, maar er ontstaan barstjes...
Sinds drie maanden zit ik aan de pil. Dat wat ik al jaren nodig had maar niet wilde.
1 omdat men vond dat je er dikker van kan worden
2 ...
De hoofdreden gewoon: als ik beschermd zou zijn, zou hij zijn gang weer kunnen gaan.
Hij weet het niet, niet van mij in ieder geval. En als hij het zou weten.. zou hij ongetwijfeld wat gezegd hebben.
De oetlul met zijn lelijke ding tussen zn benen.
Vriendinnen die het over piemels hebben krijgen van mij te horen dat ik ze verschrikkelijk vind.
En dat gebeurt niet vaak. Toch af en toe geef ik mijn mening.
Hoe ik dat kan weten? Tja dáár word niet naar gevraagd, maar meestal zwijg ik gewoon.
Ik vind ze écht lelijk.
Maar goed daar ging het niet om.
Ik ben onrustig, lusteloos en wil al voor de 5de keer naar de wc lopen op dit moment.
Slapen is dat wat ik ontzettend snel moet gaan doen nu, maar stiekem ben ik te bang.
Bang voor de gedachtes van vannacht, voor flashbacks en nare filmpjes in mn hoofd...
Morgen neem ik de stap door de deur letterlijk open te doen, maar stiekem neem ik deze al een tijdje.
Over 9 uur is het uur van de waarheid en zal ik doen wat ik moet doen; dapper zijn...
Toch?
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende