Een inspirerende reis

Normaal gesproken als ik met de bus reis denk ik over normale dingen na. School, bepaalde personen, wat ik ga doen als ik thuis ben.. maar vandaag is anders. Ik ga zitten op een plek waar ik goed overzicht heb op alles en iedereen en kijk om me heen. Mensen observeren is wat ik graag doe. Het uitzicht vanuit het raam is kil en grijs, terwijl mensen altijd in beweging zijn zoals een schilderij dat gecreëerd is uit verschillende mozäiek patronen. Ofterwijl je kan gefascineerd naar het gedrag van de mens kijken. Ik wil alles zien, waarnemen, en begrijpen waar de mens zich mee bezig houdt..en vooral waarom? Welk uniek verhaal speelt er achter elk mens? Ik vraag me af waar de mensen in de bus over nadenken. De bus is druk, en toch is elk gezicht van elk persoon weer anders. De lichaamstaal en de gezichtsuitdrukkingen van deze mensen vertellen een verhaal. Een vrouw van middelbare leeftijd zit schuin voor mij in de bus. Op haar schoot rusten twee tassen met spullen die ze heeft gekocht. Ze heeft een ernstige blik en het lijkt alsof ze diep in gedachten is. Misschien denkt ze over haar kinderen na die zo uit school komen en alleen naar huis moeten. Ze maakt zich wat zorgen omdat ze vandaag de kinderen niet kan komen ophalen. Of misschien vraagt ze zich af of ze haar man zal bellen om eerder uit zijn werk te komen om de kinderen op te komen halen met dit slechte weer zodat ze geen kou zullen vatten.

Een jongen zit achter mij en heeft zijn koptelefoon op. Hij luistert naar luide muziek, en iedereen in de buurt is gedwongen om mee te luisteren. En ik heb de impressie, dat deze jongen niet eens bezig is met nadenken. In zijn hoofd is het enige wat uitmaakt de harde technomuziek en niks meer. Of zijn gedachten gaan ongeveer zo: Uhh.. techno, meisjes, techno, seks, techno, snelle auto’s, techno, drank, techno, computerspel, techno, techno, techno.. Bij de deur staat een slank meisje. Ze heeft mooi natuurlijk blond haar. Mooie kleren, simpele sieraden en haar huid is iets te zongebruind voor deze tijd van het jaar. Dan draait ze zich om, en nu pas zie ik dat ze er ouder uitziet dan mijn moeder. Haar gezicht is vol met rimpels en ze heeft grote wallen onder haar ogen. Van alles gaat er door mijn hoofd heen maar wat zou zij denken? Ik ken een paar mensen zoals zij zou kunnen zijn, 1 vrouw daarvan woont zelfs in de buurt. Komt thuis, geeft automatisch haar man een kus in de nek, ziet amper haar kinderen. Hij vraagt of het eten dat hij met liefde heeft gemaakt haar smaakt terwijl haar kinderen enthousiast vertellen over wat ze hebben geleerd op school..maar zij is alweer diep in gedachten over andere dingen. Werk, een nieuwe opdracht, , zaken in het buitenland, extra overuren, geld investeren, dat belangrijke project.. Elke keer als ik daar aan denk weet ik dat ik nooit zo wil worden.

De bus stopt en er stapt een wat oudere vrouw binnen. Ze kan nauwelijks lopen en meteen staat er een vrouw op die haar zitplaats weggeeft aan haar. De oudere vrouw bedankt haar en ik kan zien dat ze er opgelucht uitziet. Dit is zo omdat ze niet altijd kan zitten in de bus, verschillende keren eerder moest ze de hele busreis blijven staan. Ze legt voorzichtig haar krukken neer op de grond, kijkt om zich heen en glimlacht dan. Terwijl andere mensen zoveel willen is zij zo gelukkig en tevreden met de kleine dingen in het leven. Haar rijkdom is rust, liefde en enorm veel wijsheid in een materialistische wereld waar het helaas vaak om geld, ego's en macht gaat. Terwijl ik naar haar kijk denk ik dat ik later wel op deze wijze vrouw wil lijken als ik op leeftijd ben. Dan zou ik ook glimlachen en dankbaar zijn als iemand mij een zitplaats in de bus zou aanbieden zodat mijn oude benen kunnen rusten.

Rechts van mij zit een meisje, ze doet me denken aan mijzelf alleen dan een stuk jonger. Even kijken we elkaar aan en het lijkt alsof we elkaar langer kennen dan vandaag. Ze heeft een kleurpotloden bij zich en ze zit wat te schetsen in een schrift. Ondertussen kijkt ze dromerig om zich heen. Het zijn vast mooie gedachten, dat kan haast niet anders. Mijn eerste indruk is dat ze gevoelig,diepzinnig en mysterieus is. Een dromer met een unieke kijk op de wereld. Misschien word zij niet altijd begrepen omdat ze vanuit haar gevoel leeft, ze doet net alles op haar eigen manier zonder te plannen, zonder regels vast te stellen. Ze heeft een groot hart en ze is vast vaak gekwetst. Ze straalt rust en wijsheid uit. Het type persoon die je kan vertrouwen, een persoon waar je problemen aan kwijt kan. Onbewust weten die mensen dat zij hun kan begrijpen en verder kan helpen. Een moeilijke taak om mensen te helpen, maar zij weet in haar hart dat dit haar gave is. Terwijl andere mensen haar dan misschien wel onderschatten, weet ze dat haar gevoeligheid een kracht is, die nodig is in deze maatschappij. Zij zal mensen inspireren om echt vanuit hun hart te leven en niet vanuit hun ego. Mensen vluchten weg..verslavingen, macht, geld, seks, drank, projectie, verdringing, angst, jaloezie, woede, verdriet.. Zij zal mensen motiveren om hun zoektocht naar binnen te richten en niet naar buiten. Misschien word ze onderschat door iedereen nu, maar wacht maar als het meisje ouder word en meer ervaring krijgt. De rups veranderd in een mooie vlinder die liefde en licht uitstraalt naar mensen. Dit weet ze nu nog niet, maar ooit op een dag zal zij die vlinder kunnen zijn met prachtige kleuren, mooier dan haar kleurige tekeningen. Levendiger dan haar tekeningen die vaststaan op papier. De vlinder die staat voor vernieuwing, een prachtige transformatie, maar om dat te bereiken zal dit jonge meisje eerst een lange weg moeten afreizen.

Aan de andere kant van de bus staat een jongen die ik ongeveer rond de 20 schat. Zijn gezichtsuitdrukking straalt vriendelijkheid uit al is hij niet echt knap. Ik kan zeggen dat hij een aziatische roots heeft. Hij staart uit het raam. Zijn ogen volgen de bomen langs de weg en zijn blik dwaalt geen 1 keer af. Misschien denkt hij aan zijn vriendin waar hij nu onderweg naartoe is. Misschien is zij helemaal alleen thuis en wacht zij op hem. Misschien laat ze het bad nu vollopen, en legt ze alvast uitdagende kleding klaar die ze vanavond zal dragen. Misschien bereid ze een romantisch diner met kaarslicht voor twee voor. Wachtend op zijn thuiskomst, tot het moment dat ze oneindig zullen kussen en vrijen en van elke seconde intens genieten. Ze zullen diep gelukkig met elkaar zijn. Of misschien denkt hij nu aan een ander meisje. Misschien bedenkt hij nu op welke manier hij zijn vriendin gaat uitleggen dat er een ander is, zonder haar te willen kwetsen. Ook al weet hij maar al te goed dat het toch veel pijn zal doen..ze hielden van elkaar..

Dan zie ik 2 kale jongens zo rond de 1.65m. ,met leren jassen aan de bus in lopen. Beide hebben een dunne lichaamsbouw. Ze lopen stoer en hebben een ietwat agressieve gezichtsuitdrukking. Misschien willen ze anderen bang maken, al hebben ze hier geen succes in. Zelfs ik zou deze jongens aankunnen met 1 hand op mijn rug. Ze stappen uit en geven een wat jongere jongen die ze schijnbaar ergens van kennen een stevige duw. Deze jongen zal over een paar jaar gegroeid zijn tot een 2 meter lange gespierde man. Nu er mensen zijn uitgestapt in de volle bus zie ik opeens een brede man staan met lange haren en tattoos. Hij draagt een oud jack, en anderen kijken hem maar raar aan. Ook al heeft hij oude kleren aan, ik kan zien dat de kleding die hij draagt duidelijk schoon is. Ik denk dat deze man gelukkig is zonder materialistisch te zijn. Misschien denk hij aan een aankomend concert of een weekendtrip in de natuur met zijn vrienden. Het zou perfect zijn om tot laat in de avond rond het kampvuur met zijn gitaar liedjes te zingen en enge verhalen te vertellen. Stiekem heeft deze stoere man oog voor de natuur en is betrokken met de samenleving, hij heeft een hart van goud en doet geen vlieg kwaad. Al denken veel mensen er anders doordat zij helaas te snel oordelen alleen op het uiterlijk van de man.

Dan hoor ik een kind opeens hard krijsen. Normaal zou ik me hierom kunnen ergeren, maar vandaag niet. Ik glimlach zelfs, vooral als de moeder van het kind hem in slaap probeert te wiegen. Na een tijdje lijkt het alsof hij in slaap is gevallen, veilig geborgen in de armen van zijn moeder. De vrouw zucht, ook al heeft het kind haar zoveel keren wakker gemaakt en kon ze vaak 's nachts niet meer slapen..het is duidelijk, ze houdt erg veel van haar kind. Het maakt haar niet uit of hij later goed zal kunnen studeren of niet, ze blijft altijd onvoorwaardelijk van haar zoon houden wat er ook gebeurd. Ik ben bijna op mijn eindpunt. Ik sta op en een aantal ogen zijn nu op mij gericht. Misschien vragen ze zich af wat ik denk, of hebben ze ook een beeld gecreëerd wie ik ben als persoon. Misschien raden ze het, net zoals ik dat deed bij hun bij enkel observeren. Ik loop de bus uit en geniet van de stilte om me heen. En eindelijk zie ik een bekend gezicht..hij die op mij staat te wachten. Ik glimlach en loop naar hem toe.. ik kan natuurlijk raden waar hij nu aan denkt of wat hem bezig houdt op dit moment, maar ik kan het ook net zo goed gewoon zelf aan hem vragen..