Een kwart eeuw! **

Ik heb al heel lang niets geschreven. Even geen behoefte, het leven is druk en alles gaat eigenlijk heel erg goed. Maar vandaag ben ik een kwart eeuw geworden en ik wilde toch even terugblikken op de afgelopen tijd.

Het gaat fantastisch met mijn studie en op mijn werk. Ik heb me nog nooit zo thuis gevoeld als op de spoed en ik voel me gewaardeerd door alle mensen om mij heen. Mijn onderzoek vergt veel minder tijd van mij dan ik had verwacht en ik ben al op de helft van de 22 weken die ik heb. Hoewel mijn onderzoek heel erg veranderd is in de loop van de tijd doordat de onderzoeksgroep achterliep dankzij corona, heb ik wel de benodigde lab werkzaamheden kunnen doen en kan ik nu al twee kleine studies uitschrijven. Dan heb ik nog tijd om één studie verder uit te werken en misschien nog een optimalisatie van een immunohistochemische kleuring te doen. Mijn begeleidster is echt helemaal top en ondanks dat al die postdocs en promovendi wat intimiderend zijn, is iedereen heel aardig voor mij. Dankzij de groep waar ik in zit mag ik af en toe meekijken bij orthopedische operaties uitgevoerd door een hele belangrijke chirurg van de faculteit, en met hem ben ik nu op goede voet. Heel handig voor later.

Vorige week heb ik intern op werk gezeten omdat er corona was uitgebroken op de afdeling waar mijn vriend werkt (ouderen zorg) en wij daar de quarantainemaatregelen niet bepaald waterdicht vinden. Omdat ik ontzettend veel contacten heb en met kerst avond- en nachtdiensten zou draaien, heb ik besloten even ergens anders te gaan wonen. Deels op werk en deels bij mijn moeder. Vorige week heb ik eigenlijk de hele week op werk gezeten. Gelukkig is er een slaapkamer daar. Het was eigenlijk wel gezellig. Een collega heeft mij een nachtje meegenomen naar haar huis en een andere collega heeft mij de sleutel richting de bier- en wijnvoorraad gegeven. Ik had maandag een dagdienst, dinsdag vrij, woensdag een dagdienst, donderdag en vrijdag een avonddienst en zaterdag en zondag een nachtdienst. Maandag heb ik na mijn nachtdienst de trein naar de praktijk van mijn moeder genomen om daar in een soort coma op de bank in slaap te vallen. Helemaal kapot was ik.

De afgelopen 3 maanden heb ik weer goed hardgelopen ondanks de drukte met werk en school, dus ik besloot gisteren een marathon te lopen voor de lol. Ik had al een paar dagen niet gerend en wel lekker veel gegeten, dus ik had eigenlijk ongemerkt de perfecte taper volbracht. Een vrije dag met mooi weer, en een oud en nieuw zonder kater, zorgden voor de perfecte omstandigheden. Ik heb het heel rustig aan gedaan, maar heb het wel mooi weer uitgerend ondanks dat ik er niet écht voor getraind was. Dit was marathon nummer 5 voor mij. De eerste keer kon ik de volgende dag bijna niet lopen en nu ben ik gewoon weer vrolijk aan het rondrennen.

Met Vriend en mij gaat het heel erg goed. We zijn verhuisd zodat ik dichter in de buurt van werk en school ben, wat ontzettend veel goeds heeft gedaan voor mijn humeur en de lengte van mijn lontje. We hebben date night geïnstalleerd waarbij we één keer in de twee weken een avondje echt met elkaar iets gaan doen. Geen school, geen werk, geen anderen maar lekker koken, iets leuks aantrekken, tegen over elkaar zitten bij kaarslicht, dansen in de woonkamer, samen in bad. Helemaal heerlijk. Helaas hebben we het pas één keer kunnen doen en heb ik hem nu door het gedoe met corona al 3 weken niet gezien, maar ik heb goede hoop dat zijn afdeling binnenkort weer corona-vrij is en ik weer lekker naar huis kan.

Het leven is goed. En dat is het eigenlijk al een hele tijd. Ik bof zo ontzettend.