een masker naar de dood
Als maar mezelf verbergen,
Altijd weer die leugens "Ja alles gaat goed".
Altijd schuilend tegen over de waarheid,
Achter mijn masker verdwijnt de moed.
Vrolijk en gezellig zien de mensen mij,
Maar zo veel pijn en verdriet van binnen.
Dat masker verbergt zo onwijs veel,
Een verhaal valt er niet mee te beginnen.
Praten doe ik niet meer,
Want het gaat altijd zo "goed".
Zo ontzettend moe van dat masker,
Afbrokkelen is wat het doet.
Het stapelt zich allemaal zo op,
Elke dag van plan te stoppen.
Waarom zit ik hier in godsnaam nog?
Ik zit alles steeds verder op te kroppen.
Met een mes kan ik alles kwijt,
Bloed laat alles heel even vergaan.
Zo'n drang bij het zien van iets scherps,
Ik kan gewoon m'n leven niet meer doorstaan.
Asjeblieft, kan iemand mij hier weg halen?
Ik kan niet meer door gaan.
Ik kan niet meer tegen die pijn,
Ik kan van binnen niet meer blijven staan.
Ik heb verloren van het leven,
Het slechte heeft gewonnen.
Van binnen aan het dood gaan,
In dit leven is alles begonnen.
Kan alles niet ooit één dag weg blijven?
Kunnen de mensen mijn leven niet laten vergaan?
Ik moet gewoon van dit alles af,
Ik wil niet meer zo verder gaan.
slayer, man, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende