een vriendin....

Wat moet je met een (ex)beste vriendin, die helemaal gaat voor haar vriend??
Help me!
Ik ken haar al 12 jaar en de laatste 6 jaar zijn we supergoede vriendinnen geweest. We hadden een groepje met uitgaan, standaard met z`n vieren, maar vaker met ong. 7 mensen. Errug cool.
In November vorig jaar was ik alleen met nog een vriendin uit. Ik kwam een jongen tegen die ik al langer kende en hij vond mijn vriendin erg leuk. Deze jongen was met een vriend, en wilde deze aan mij koppelen. Op dat moment was ik 'bezet', maar mijn vriendin en ik zeiden tegen hem, dat we volgende week wel een leuk meisje voor hem hadden (=deze 'beste'' vriendin). De week erna kwamen we deze jongens weer tegen, en ze hadden nog een vriend bij zich. Van het een kwam het ander, en op het eind van de avond had iedereen zo zijn 'zoenmaatje'. De beste vriendin kreeg verkering en ook mijn andere vriendin kreeg kort daarna een vriend.
Via deze jongens leren we superveel vrienden van ze kennen. De vriendengroep is nu supergroot, wij meiden en superveel stoere gasten. In het begin was alles leuk en gezellig....
Maar ongeveer vanaf januari is ze echt helemaal into haar vriend. Het is P. (=zijn naam) voor en P. na. Geen gesprek zonder dat P. erin voorkomt. Ik kan niets meer met haar alleen doen, P. is er altijd bij. Nu is P. ook een goede vriend van mij geworden, ik vind ze alleen allebei afzonderlijk van elkaar leuker, dan wanneer ze samen zijn. Ze kunnen niet van elkaar afblijven, das fijn natuurlijk, en zo hoort het ook als je verliefd bent.
Ik heb alleen het gevoel dat ze me zo ontzettend heeft laten hangen sinds ze met hem is!!
Ik hou ook een 'echt' dagboek bij en echt bijna iedere week staat er wel in, dat ik vind dat ze echt fout bezig is.
Afgelopen vakantie was ik het zat: We kwamen terug van een supervakantie uit Spanje en ik wij hadden afgesproken de komende week een beetje leuke dingen te gaan doen enzo, want ik zou alleen thuis zijn. Nou niet dus, elke keer als ik haar probeerde te bereiken, kon/wilde ze niet, want P. was er ook nog. (Ik word er nog boos om). Uiteindelijk ben ik gezellig dingen wezen doen met mn andere vrienden natuurlijk, maar van haar had ik toch wel wat meer verwacht. De maat was vol, ik sprak met mezelf af geen initiatief meer te nemen richting haar en zij vond dat blijkbaar best. Ik ben echt superboos! Ze raakt me gewoon kwijt! En ze vind het niet eens erg! Wacht maar tot het uit is met P. of ook als het aanblijft: Ze houdt er geen vrienden aan over en nieuwe komen er al zeker niet bij.
Maar ok....de laatste tijd doen we allebei andere opleidingen en we zien elkaar nu al helemaal niet vaak meer (=nooit). Afgelopen week zijn we, na lange tijd niet geweest te zijn wegens ziekte van mijn kant, uitgeweest en dat was wel gezellig, en het was helemaal gezellig geweest als ze niet de hele tijd als wij aan het kletsen waren, afgeleid was en dan met P. verderging alsof ik er niet was.......

Ku*Kind dat ze is.
maar ik kan haar toch niet zomaar kwijtraken? Ik snap het niet! Waren de afgelopen jaren dan zo nep? Heb ik niet gezien dat zij voor mij een supervriendin was, maar ik voor haar blijkbaar 'inwisselbaar' ofzo? Een vriend zoals P. en ik moeten toch ook samen kunnen gaan! Het is moeilijk,.....wat moet ik nou?