Eerlijk?
Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben. Mezelf op een bepaalde manier naar de klote helpen, check. Al een tijd. Nu ben ik wel gestopt met roken, maar ik mis het nog steeds. Nu vreet ik. Vies vreten. Ik voel mezelf dikker en lelijker worden, maar toch.. Mijn nagels bijt ik nog steeds en het liefst drink ik ook bier elke dag. Nee, ik doe het niet, maar als ik de kans krijg.. "Nee" zeggen is moeilijk, ik voel die principes niet. Niet meer. Nu heb ik het idee om vanaf gister mee te doen met 30 dagen lang buikspieroefeningen. Tof. Gister even kort gedaan. Vandaag moet het weer. Mijn kamer is een zooi, vanochtend werd ik niet goed wakker; van de stof? Of van een verlate/resterende suikerdip na die gehele bak ben & jerry's van gisteravond? Is het steeds mijn grens opzoeken, is dat waarom ik het doe? Zijn het frustraties die er op een of andere manier uit moeten? Ik word naar van mezelf, heb zin om de hele dag in bed te liggen en series te kijken of te slapen. Vandaag ben ik voor school op pad geweest, ik kwam thuis en moest hard aan mijn verslagen. "Eventjes liggen, een powernap". Dat werd een uur. Nu lamlendig achter mijn laptop, zelfs mijn huisgenootje vrolijkte me niet op. Zij is ook moe, dat weet ik maar normaal maakt dat niet uit. Ik ben lamlendig en te moe om mezelf eruit te halen. Het is een cirkel, het blijft maar doorgaan. Mijn kamer schoonhouden; ik houd het niet bij. Mijn school bijhouden; ik houd het niet bij. Mezelf onderhouden; ik houd het niet bij.
Boos word ik ervan. Boos op mezelf, de situatie, de wereld, op alles. Lekker afreageren op jezelf, handig zeg.. Geef mij maar weer sigaretten, helpt geen fuck maar is beter dan dat vieze gevreet denk ik. En geeft misschien het idee van rust. Al is het niet echt zo. VERDOMME. Sporten moet eigenlijk he, ja.. Grrr. Zo dansen, geen zin in want de voorstelling is bijna en ik ken het nog niet eens zo goed. En ik ben te moe, te chagrijnig, te erg klaar met de wereld en mezelf. BAH!
Damn, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende