eerste post

Meteen maar even mijn eerste verhaal doen.

Mijn leventje bestaat zo ongeveer uit slapen, opstaan, school, slapen, opstaan, school.. enz. Ik word er niet gelukkiger van, maar wanneer ik niet ga slapen zodra ik uit school kom ga ik denken. En wanneer ik ga denken gaan dingen mis. Ik wil niet zien hoe vreselijk mijn leven is. Ik wil niet weten hoe lelijk mijn innerlijk is en de spiegels verraden al dagelijks mijn mindere uiterlijk. Wanneer ik niet slaap ben ik moe. Uitgeput. Ik heb nergens zin in en ben overal te futloos voor. Depressief, zeggen mensen dan. Dat kan heel goed wezen, maar ik wil niet toegeven. Ik wil niet inzien dat ik een groot probleem heb en dat ik hulp moet zoeken. Ik heb al gesprekken gevoerd, maar niets lijkt ooit te helpen. Gek genoeg wil ik niet dood. Ik lig maar in bed, te wachten tot dingen ooit beter gaan worden. En ooit zal dat ook wel. Alleen "ooit" kan zo lang duren..

groetjes,
Keja
17 okt 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Keja
Keja, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende