efteling

(lees spijbelverhaal)
Vandaag had ik de hele ochtend hier thuis alleen doorgebracht. De hele ochtend met Martijn op msn gepraat, en de hele ochtend eftelingmuziek geluisterd.
Ja, lach maar.
Eftelingmuziek

Niemand (behalve mijn zusje) begrijpt mijn passie voor de efteling. Het warme gevoel dat ik bij het woord alleen als krijg. De magie van het park. Niemand begrijpt mijn liefde voor dit Wonderwereldje.
Het zit zo:

Vroeger woonde ik nog in Brabant. Mijn ouders werkte vaak, en ging ik naar andere mensen toe. Die mensen zijn de liefste die ik ken. Ik houd zoveel van ze. verliefd Wij verhuisde naar het westen, en we zagen ze steeds minder... Even later kreeg mijn moeder ruzie met ze. Wij zagen ze toen nooit meer. Die vrouw kreeg kanker, en dat is voor mij en mijn zusje verzwegen.
Pas jaren later (vorig jaar) zijn mijn zusje en ik naar ze op zoek gegaan. En we hebben ze gevonden. Je kan je voorstellen hoe zo'n weerzien is.
Maar met die mensen ging ik vroeger altijd naar de efteling. En vandaar dat ik zoveel liefde associer met de efteling. Ik houd van dat park. verliefd Bij de muziek krijg ik tranen in mijn ogen. Bij het zien van pardoes, maakt mijn hart een sprongetje.

Mijn liefde voor de efteling is onbeschrijfbaar
16 jun 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van sanniej
sanniej, vrouw, 115 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende