Egyptische prinses
Oke, stel je voor. Je loopt nietsvermoedend een sieradenwinkeltje binnen, oorbellen uitzoeken voor een vriendin. En nee, ikzelf mocht geen oorbellen, mijn collectie is ondertussen te groot.
Maar je weet hoe dat gaat met verslavingen
Hier en daar pikte ik er oorbellen uit voor J. met mijn geoefende oog. Een beetje op de kleur en vorm letten, lengte was ook van belang.
Met mijn geoefende oog scan in de winkel...en dan ineens...zie ik mezelf door Egypte lopen. Een wit shirtje, een lichte ietswat versleten spijkerbroek en lieve sandaaltjes. En daar tussen mijn wapperende haar en gebruinde huid schitterd wat. Licht iets op als een lichtpuntje tussen alle chaos, een rustpunt.
Mijn oorbellen
Of nouja, de oorbellen die ik hier achter glas zie staan. "achter glas, kut, dan zijn ze vast duur". Ik vergeet totaal mijn doel om voor J. oorbellen uit te zoeken en ga staan kwijlen voor de oorbellen. Na een tijdje merkt J. dat ze geen nieuwe toevoer oorbellen in haar hand gedrukt krijgt en ook geen respons als ze mijn naam roept dus loopt ze ietswat geirriteerd naar mij toe: ik dacht dat jij geen oorbellen van jezelf mocht kopen!
jaja zucht ik, maar deze. Deze zijn al zo goed als van mij.
De azuurblauwe steen fonkelt en de kleine kraaltjes eronder schitteren mee. Ik zal en moet deze oorbellen hebben schiet door mij heen.
Ik kruip terug naar de winkel vanuit Egypte en werp een blik op het prijskaartje: oooh is mijn eerste gedachte ze zijn maar 25 euro. Dat kan er wel af toch?
J. heeft haar interesse allang verloren. Te duur was het vonnis. En ik had (verstandig?) geen geld bij me.
Het beeld laat me niet los, ik heb mijn zinnen erop gezet. Ik wil en zal die oorbellen toevoegen aan mijn toch al grote collectie.
"Er was een een Egyptische prinses. Een bruine huid, hazelnoot kleurig haar, een wit gewaad, en in plaats van een kroontje, azuurblauwe oorbellen."
Maar je weet hoe dat gaat met verslavingen
Hier en daar pikte ik er oorbellen uit voor J. met mijn geoefende oog. Een beetje op de kleur en vorm letten, lengte was ook van belang.
Met mijn geoefende oog scan in de winkel...en dan ineens...zie ik mezelf door Egypte lopen. Een wit shirtje, een lichte ietswat versleten spijkerbroek en lieve sandaaltjes. En daar tussen mijn wapperende haar en gebruinde huid schitterd wat. Licht iets op als een lichtpuntje tussen alle chaos, een rustpunt.
Mijn oorbellen
Of nouja, de oorbellen die ik hier achter glas zie staan. "achter glas, kut, dan zijn ze vast duur". Ik vergeet totaal mijn doel om voor J. oorbellen uit te zoeken en ga staan kwijlen voor de oorbellen. Na een tijdje merkt J. dat ze geen nieuwe toevoer oorbellen in haar hand gedrukt krijgt en ook geen respons als ze mijn naam roept dus loopt ze ietswat geirriteerd naar mij toe: ik dacht dat jij geen oorbellen van jezelf mocht kopen!
jaja zucht ik, maar deze. Deze zijn al zo goed als van mij.
De azuurblauwe steen fonkelt en de kleine kraaltjes eronder schitteren mee. Ik zal en moet deze oorbellen hebben schiet door mij heen.
Ik kruip terug naar de winkel vanuit Egypte en werp een blik op het prijskaartje: oooh is mijn eerste gedachte ze zijn maar 25 euro. Dat kan er wel af toch?
J. heeft haar interesse allang verloren. Te duur was het vonnis. En ik had (verstandig?) geen geld bij me.
Het beeld laat me niet los, ik heb mijn zinnen erop gezet. Ik wil en zal die oorbellen toevoegen aan mijn toch al grote collectie.
"Er was een een Egyptische prinses. Een bruine huid, hazelnoot kleurig haar, een wit gewaad, en in plaats van een kroontje, azuurblauwe oorbellen."
17 feb 2007
- meld ongepast verhaal
-
Neen
zaterdag 17 februari 2007 15:54
Hihi ^^
('maar' 25 euro? Ik zou gillend wegrennen als ik zo'n prijskaartje zag bungelen) -
ML- (opgeheven op 16-8-2011)
zaterdag 17 februari 2007 15:59
Ja maar als je ze écht wilt..
-
Oyeme
zaterdag 17 februari 2007 16:01
Weet je wat ik altijd zo jammer vind... als ik van die mooie oorbellen heb gekregen, met kraaltjes en dingetjes eraan... en ze blijken vreselijk zwaar te zijn. Daar kan ik dus echt niet mee lopen he, doet pijn aan mijn oren! En op de een of andere manier ben ik bang dat mijn oorlellen tot mijn knieen zullen rijken als ik ze een dag inhoud. Maar goed... dat is mijn ervaring met mooie oorbellen
-
Lonk
zaterdag 17 februari 2007 16:05
hahaha, ik heb een ontzettende oorbellentic dus mijn collectie bevat ruim 60 paar oorbellen, en daarvan is de helft minstends 10 kilo zwaar. Een wonder dat mijn oorlellen nog niet tot aan mijn borsten reiken
-
zaza (opgeheven op 20-1-2011)
zaterdag 17 februari 2007 16:42
ach, dat is in sommige landen ook weer een schoonheidsideaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 01 jan 2009 Mac pc ( 5 )
- O 18 dec 2008 Wat een wereld ( 2 )
- O 16 dec 2008 Spermacellen in de wc ( 13 )
- O 11 dec 2008 Sport ( 4 )
- O 09 dec 2008 What does your heart say now ( 2 )
- O 13 nov 2008 verpleegstage dag 10 ( 4 )
- O 09 nov 2008 orgastisch eten ( 3 )
- O 22 okt 2008 Alsof ik een uberranddebiel ben ( 3 )
- O 10 okt 2008 Ik voel me dom en dat gebeurd niet vaak ( 4 )
- O 08 okt 2008 Neeltje Maria Min ( 2 )
- O 25 sep 2008 Familieband is onzin ( 6 )
- O 23 sep 2008 Geblaat ( 3 )
- O 23 sep 2008 Als ze nou lekker waren ( 2 )
- O 22 sep 2008 studieontwijkendgedrag ( 1 )
- O 20 sep 2008 Hoe durven ze ( 4 )