Er aan toegeven?

Het gaat eigenlijk steeds slechter met mijn rug... krijg steeds meer pijn ondanks dat ik er geen reden van weet... ik bedoel ik doe geen erge belastende dingen ofzo. Had van mijn oma een kruk geleend om te kijken of ik dan wel beter zou kunnen lopen.. en ja dat was nou het geval.

Vandaag naar een keuring geweest om te zien of ik niet alles loop te faken. Ze moesten me gaan onderzoeken en ik moest allerlei bewegingen doen. Zo dan.... als ik dan iets deed dan moest die dokter nog even doorduwen... AUW dat deed wel vreselijk veel pijn zeg he....maar ja dat moest ze doen zei ze. Toen daarna zei ze me dat ik wel weinig belasting kon hebben om mijn spieren, maar dat ik wel heel erg lenig was.. ja wat wil je na jaren topsport. maar ben blij dat ze het zei... kan er nu nog niets mee, maar ater misschien wel-....als ik geen pijn meer heb. of in mindere maten waar je mee kan leven zodat je je gewone dingen weer op kan pakken.

Ben vandaag naar de uitleen gegaan en daar een paar eigen krukken gehaald. Vreselijk zeg he ik schaam me er kapot mee meen ik werkelijk waar. En een paar leuke kleuren hadden ze ze niet.
Ik ben altijd een persoon geweest waar je niet aan kon zien of ik nou wat had of niet. snap je.. Ik deed me altijd beter voor dan dat ik me voelde.
Mensen hebben daar toch geen boodschap aan.
Maar nu ik al een aantal keren met die krukken heb gelopen, merk ik dat ik me er even bij neer moet leggen en ze moet gebruiken. De mensen om je heen reageren dan zo vreemd vind ik .... of ze dan na jaren ineens medelijden hebben of hoe zeg je dat .... dan schrikken ze en vragen wat er is... terwijl ze dat allang wisten .... weet niet hoe ik dat moet zeggen.

Ik wil niet dat mensen zien dat ik wat mankeer.... vreselijk zeg he... maar ja kan even niet anders. Zo had die mevrouw het bij die uitleen over het feit dat het beter zou zijn dat ik een rolstoel aan zou vragen... Die vrouw maakt een grapje zeker.... ik ga echt zeker niet in een rolstoel!!!! ik ga me daar niet aan toegeven.

Ik wil gewoon weer die meid worden die altijd aan het dansen was en skaten enzo.. en niet een persoon die afhankelijk is van een paar wielen sorry maar zo zie ik het!!!!! Ik bedoel niet dat ik raar tegen mensen aankijk die er wel inzitten in tegendeel, maar wil mezelf niet daar in zien.
Als ik een slechte dag heb dan zie je me gewoon niet buiten. Dan maar een dagje thuis.. wel jammer maar kan dan niet anders... want ga niet keizen voor dat andere.

Mijn vriendin had tegen mensen die we net hadden leren kennen gezegd waarom ik niet graag een relatie of een afspraak aangaat. haar visie was het feit dat ik niet altijd met mensen kon afspreken of dat ik vaak afbelde omdat ik niet weg kon door de pijn. Dat was haar al heel vak gebeurt zei ze... oeh dat deed pijn om te horen zeg he... (zo krijg ik af en toe wel vaker van die steken van haar) Ik vond het naderhand niet leuk om te horen dat ze dat zomaar even had verteld aan mensen die we net hadden leren kennen. Ik doe liever maar alsof er niets aan de hand is.

Maar ik ga niet toegeven aan de pijn.... Hoop gewoon dat het nog over gaat en dat ik alles weer kan doen.... Morgen naar het ziekenhuis toe. Vanaf de laatste afspraak heb ik twee operaties gehad en morgen kan ik hem vertellen dat ik nog steeds geen verandering heb gevoeld helaas...
en vraag me af of er nog een mogelijkheid is om te doen... of hij nog een andere ingreep op de plank heeft liggen om me van de pijn af te helpen.

laten we het hopen dat het bezoekje morgen goed afloopt en niet weer in de zoveelste teleurstelling zal vallen... maar ik ga er met goede moed naartoe.... en duimen......