Er steeds minder zijn

Net wakker in het donker en het wordt ineens licht. Ik kan me niet voorstellen dat er nu mensen op straat zijn. Maar ik ben ook al 2 dagen niet uit huis geweest. 2 dagen geslapen. De tijd sluimert alleen nog maar om me heen. Geen duidelijke gevoelens te herkennen. Een waas van onderliggende gedachtes en gemengde verlangens. De zachte muziek uit mijn boxen helpt mee het melancholische gevoel volledig te maken. John Lennon en Norah Jones. Misschien geen combinatie maar toch de twee die me het fijnste gevoel geven. Ik heb echt geen idee waarom, maar er is iets aan John Lennon waardoor ik ga huilen. Laatst was er een documentaire over hem op tv en ik had echt heel sterk het gevoel alsof ik erbij was geweest. Misschien omdat ik toen ik heel klein was al geconfronteerd werd met zijn muziek.
Eigelijk maakt het ook niet uit. Wat voor verschil maakt het dat ik deze gevoels heb? Wat zou het ooit toevoegen aan "het leven" waarvan ik niet eens zeker ben dat het bestaat.
"look at all the lonely people"
Ongeloofelijk dat zo'n gelukkig iemand zo'n dieptriest liedje kan schrijven, doordrenkt met eenzaamheid.
Maybe I'm losing my mind. Misschien wel. Moet ik me daar zorgen over maken of moet ik me meevoeren in de sterke stroom der onzinnigheid. Hoe moet ik weten wat goed en slecht is?

Ik weet het niet meer......

Miel, vrouw, 33 jaar

• O 14 mei 2011 Eten en drinken zegenen   ( 1 )
• O 05 okt 2010 depressie   ( 1 )
• O 02 aug 2010 iets moois om te zeggen   ( 3 )
• O 27 jan 2010 Over geen gebeurtenis
• O 14 jan 2010 Wij
• O 14 jan 2010 de regel
• O 14 dec 2009 waarom ik je zo graag zie
• O 20 nov 2009 Lieve mij
• O 16 nov 2009 vogel
• O 12 nov 2009 die reactie   ( 1 )
• O 12 nov 2009 knikkerdood
• O 12 nov 2009 tv
• O 05 nov 2009 Minuten
• O 02 nov 2009 zeker weten
• O 25 okt 2009 s.e.week   ( 1 )