Ergens anders
Een hele groep mensen beneden.
Eens in de zoveel tijd is deze ploeg bij elkaar om samen te pokeren.
Beker erbij, kleine inzet en een leuke avond/nacht.
3 meiden/vrouwen en 11 jongens/mannen.
2 tafels
Ik zit aan tafel 2 met één andere meid.
Het is een leuke. Een nicht van vrienden die er uiteraard ook zijn.
Op zulke momenten wil ik ook familie hebben.
Echte familie die er ook voor mij wil zijn en waar ik mee kan lachen en leven.
Ik ben er niet bij.
Totaal niet.
Geestelijk ben ik op, geheel op en ik wil niet meer.
Deze avond hakt er in.
Ik lig er uit. Iedereen is verbaasd.
Ik red het vrij wel altijd tot de finale tafel en krijg het voor elkaar tweede te worden. Of derde.
Vandaag lag ik er als tweede uit.
De meid naast wie ik zit: 'volgens mij ben jij er echt niet bij met je hoofd'
Het klopt, ik ben er maar ik beleef het niet. Mee maken al helemaal niet.
Ik werd er uit gespeeld door mijn broer. Misschien dat dat het ook gewoon weer mee laat spelen.
Waarom ik nou juist met hem op tafel moest komen... bah.
Ik mis familie, echt contact met mensen, energie en belevenis.
Ik ben ergens anders.
Niet hier.
Om kwart voor 4 was ik thuis, douchte ik en ging ik mijn bed in. Tussen half 6 en 6 ben ik eruit geweest om te eten en om kwart voor 8 werd ik er uit gehaald omdat de mensen al beneden waren. Weetje.. ik wil gewoon even niet meer en zou nu huilend in mijn bed willen liggen.
Nee, ik zet mijn masker weer op en ga er tussen zitten.
De stille ik zijn die ook in mij leeft.
Zij die iets sterkers nodig heeft volgens dezelfde meid.
Thee is wat ik drink.
Ik wil niet meer.
Niet nu, niet vandaag, niet dit spel dat ik altijd moet spelen; één van de drie lieve kinderen die het geweldig hebben met elkaar.
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende