Fatale Vrachtwagen.
De fatale vrachtwagen
heb ik niet kunnen vinden
toen ik langs te weg stond te
wachten op het punt
dat ik mocht springen,
springen naar een hap van
vrijheid maar te vergeefs
mis sprong. Vermoeidheid, zo moe.
En geen moment van verlichting
is er rondom me. Ik ben getekend
heb het logo op mijn pols staan.
En ondanks dat het geneest, kom ik
er nooit meer vanaf. Ik ben weg,
maar zo weer terug bij af. Ik ben nog
niet klaar. Maar zak zo in elkaar van
verlies. Ik ben weg, maar zo weer terug
bij af.
© Dubble.
Dubble., vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende