Fatale Vrachtwagen.

De fatale vrachtwagen
heb ik niet kunnen vinden
toen ik langs te weg stond te
wachten op het punt
dat ik mocht springen,
springen naar een hap van
vrijheid maar te vergeefs
mis sprong. Vermoeidheid, zo moe.
En geen moment van verlichting
is er rondom me. Ik ben getekend
heb het logo op mijn pols staan.
En ondanks dat het geneest, kom ik
er nooit meer vanaf. Ik ben weg,
maar zo weer terug bij af. Ik ben nog
niet klaar. Maar zak zo in elkaar van
verlies. Ik ben weg, maar zo weer terug
bij af.


© Dubble.
22 dec 2008 - bewerkt op 03 mei 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Dubble.
Dubble., vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende