Fibromyalgie
Ik geloof mijn diagnose niet echt meer. Ik kan het gewoon niet accepteren/geloven dat ik constante pijn heb in mijn armen en enkels maar er lichamelijk niks mis met me blijkt te zijn.
Ik wil dat het iets concreets is, iets duidelijks, iets bekends, met een medicatieplan. Niet deze diagnose van; "Ja, eigenlijk is er lichamelijks niks mis met je maar je hebt wel constante en soms ondraaglijke pijn, dus dan zal je wel een chronisch pijn-syndroom hebben".
En dan komt het gesprek met de reumatoloog:
Waar komt het door? Ja dat weten we niet echt.
Hoe kom ik er vanaf dan? Ehm nooit?
Hoe verminder ik de pijn? Daar moet je zelf maar achter zien te komen door een balans te creëren in je leven.
Wat heb je daar nou aan? Even serieus?
Het is dat ik mijn handen voor aardig wat dingen nodig heb, anders had ik al iemand uitgenodigd om ze af te hakken.
Clavinova, vrouw, 26 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende