filosofische vraagstukken...

ave,

soms vraag ik mezelf weleens af wat erger is pessimisme of grenzeloze optimisme ...
het is een leuke filosofische vraag...

op de eerste moment kiest men met de ratio voor optimisme
het klinkt ook prachtig: ondanks tegenslagen tóch de positieve spirit vasthouden en blijven geloven in een betere toekomst... optimisme kan in de meeste gevallen iets gunstigs zijn... het motiveert mensen om een stapje harder te lopen en niet bij de pakken neer te zitten...
echter als keerzijde kan het doorslaan, soms is dan optimisme onterecht en staat zelfs in de weg bij het vinden van een oplossing voor problemen, men gelooft toch in goede uitkomst en wordt niet gemotiveerd om harder aan de oplossing te werken, wordt zelfs laks ...

ondanks dat men door pessimisme vaak in eerste instantie last heeft van het negatief denken,
nemen pessimistische mensen over algemeen minder risico´s omdat ze uitgaan van het meest negatieve scenario...

eenduidige antwoord bestaat niet, op zijn tijd en plaats is zowel pessimisme als optimisme zowel constructief als destructief...

***

ondanks dat ik van nature best een optimistisch persoon ben, ben ik enigszins verhard...
vooral als het gaat in discussies...
daar kwam ik toch wel achter toen ik telefonische discussie had met mijn vriendin in de ochtend...
de dame vond het schokkend en raar dat er niet gratis of heel goedkoop mag gebeld worden naar Gaza ,zo als het wel mocht bijvoorbeeld naar Oekraine in het beging van de oorlog...

ik praatte uit mijn ratio,waarom zou iemand ubberhoud recht hebben om goedkoper te bellen,of gratis ,enkel omdat er conflict is in dat gebied...

zij praatte uit haar gevoel ,en dat was eigenlijk de enige goede beredenatie, mensen zijn wanhopig en angstig en willen graag contact onderhouden met hun dierbaren...
waarom zou dat niet mogen worden verwezenlijkt voor hun , puur empathisch en menselijk gezien...

het was van mijn pure pessimisme, dat ik aan misbruik denk van de situatie...
dat een soort doos van pandora opengaat met nog meer ellende...
echter wat uiteindelijk als laats ontsnapte in de mythe uit de doos,na alle gruwelijkheden was hoop...

optimisme geeft hoop,en zo als in dit voorbeeld, als in velen hebben we toch hoop nodig die ons te leiden uit het lijden...

dus wellicht is optimisme wel enigzins altijd ietjes beter....