Flash Back.

Ken je die momenten dat je even terug denkt aan vroeger.
Die momenten waar je nu spijt van hebt of die je zo graag wilt terug halen.
Ik heb eigenlijk totaal geen zin om te typen of me gevoelens weg te schrijven.

Ik heb zulke stomme dingen gedaan, zulke enorm stomme dingen.
Dingen die ik jou nooit hebt verteld en misschien ook nooit ga vertellen.
Als je dat ooit te weten zal komen dan weet ik niet wat ik zou moeten doen.

Hee J... Ik moet je wat vertellen, weet je nog die ene avond wij samen?
Tja de pil sloeg niet aan vanwege de antibiotica, en eh tja ik ben dus hoogstwaarschijnlijk zwanger van je geweest.
En nu als ik je ouders weer zie elke keer weer dan moet ik met de gedachtes leven " Hee jullie waren opa en oma als ik die morning afther pil niet had gehaald "
En hee J jij was vader geweest van ONS kind.

Gisteren op Snapchat had je een foto in je verhaal gegooid met je pas geboren neefje. Vier maand geleden een foto met je nichtje die je eten gaf. En het enige beeld wat ik zag was " Zo had jij er bij kunnen zitten met ONS kind."
Lys zei nog " Als het zo was geweest had je een super mooi kindje gehad"
Als ik in een winkel loop en ik zie luiers of met mega koeien letters Baby afdeling Nou sorry maar elke keer breekt er dan wat in me.

Als ik hem daar zie zitten op die bank met mij tussen zijn benen en zijn armen om me heen.
En ik kijk hem aan denk ik zo vaak " Je had is moeten weten J "
En natuurlijk zal ik het hem nooit vertellen, stel we krijgen ruzie ooit en hij is kwaad op me en hij weet niet wat hij zegt op dat moment ligt mijn hele geheim op straat.

Ik had wel is een dag willen mee maken als ik niet die morning afther pil had in genomen.
Had ik dan een kind van twee jaar gehad? En had het dan op me geleken? Hoe zou het tussen mij en J zijn? Hoe waren we er mee om gegaan? En hoe zou de toekomst dan zijn geweest?

Ik zou het je aan de ene kant wel willen vertellen, maar ik ben er veel te kwetsbaar voor.
Je hebt me zo vaak gebroken, en zo vaak ben ik pijn gedaan en gekwetst.
En nu gaat het net zo goed tussen ons, je geeft weer om me en ik om jou.
Maar zelfs nu weet ik niet hoe jij er in staat, momenteel negeer je me weer.
Maar nog geen half uur geleden vroeg je hoe het met me opleiding gaat.
Misschien heb je gewoon echt even geen tijd, of vergeet je te reageren.
Ik zou zo maar dan ook zo graag, echt God zo graag dat je hier was en je armen om me heen hebben.