Gisteren weer kreeg ik de vraag " Chris waarom ga je nog steeds voor die jonge"
En elke keer als mensen mij dat vragen breekt me hart een beetje.
Ik zou zo graag bij je willen zijn en met jou op de bank kunnen liggen..
Of samen in bed gewoon je armen om me heen.. en dat je dan niet hoeft te gaan.. gewoon dat ik elke ochtend naast je wakker kan worden.
Ik wil bij je zijn en elke dag word het moeilijker en elke dag wil ik meer bij je zijn.
Zo vaak zeg ik tegen mensen " Niemand kan begrijpen wat ik voor die jongen voel.. je moet in me zitten je moet mijn gevoel voelen.."
Dan kijken ze me weer aan met een domme lach en rollende ogen..
Maar niemand zal kunnen bevatten wat ik voor je voel..
Niemand zou vier jaar achter iemand aan kunnen lopen.
Ik faal altijd in de liefde.. en dat zal ik misschien ook wel blijven doen.
Gisteren weer appte je me.
Het gaat weer goed met hem hij is alleen nog heel moe.
We hadden het weer over seks, en je zei dat je zaterdag weer kwam..
Ik heb een nieuw jurkje besteld en ik wil hem je zo graag laten zien..
Gewoon dat ik weer bij je kan zitten met je arm om me heen.
Opeens zei je " Ik moet je wat vertellen "
Er ging van alles door me heen..
1. Vind ie een ander leuk.
2. Heeft ie al wat met iemand.
3. Wil hij afstand van me.
4. Zou hij me hebben gemist.
5. Wil hij nu een relatie.
Maar nee geen van dit alles..
Hij zei dat hij ging slapen.
Goodnight my dear
Ik voelde me even zo gelukkig.
En ik hoopte zo op een berichtje vandaag..
Maar nee..
Ik hou zo ongelooflijk veel van hem.
Al vier jaar lang spookt hij door me hoofd.
Als ik je zaterdag zie.. wil ik je bespringen en vast houden.