Memorie

Ik kan me de dag nog goed herinneren dat jij binnen liep in me leven.
De maanden dat we vrienden waren en dat we het zo leuk hadden.
De momenten als goede vrienden die veel ouwehoerde en veel flirte.

Het moment dat ik jou voor het eerst zoende.
Ik kan me die maanden na die kus nog herinneren.
De lieve woordjes en zinnetje vlogen heen en weer.

We werden zo hecht en ik hield zo veel van jou.
Jij voelde altijd zo veilig aan.
Op sommige momenten zou ik willen dat je me kon horen.
Maar nee zo werkt deze wereld niet.
Ik zou willen dat je me kon horen huilen..

Ik weet de dag nog zo goed dat je weg glipte.
Je glipte weg tussen me vingers..
Je stond daar met die ander..

Ik zou willen dat je me die avond had kunnen horen huilen.
Ik wou dat je me kapot zou zien gaan.
Dat je ziel kapot zou gaan ..
Ik heb op de grond gelegen van het huilen me lichaam verzwakte.

Je behandelde me als een hond.
Je beledigde me terwijl ik niks had gedaan.
Ik had geen woord meer tegen je gezegd voor maanden.
Ik heb je laten gaan toen met die ander.

Ik probeerde door te gaan maar zelfs dat lukte niet door thuis.
Mijn vader sloeg me bond en blauw en mishandelde me geestelijk.
Ik had je nodig zo hard..

Toen het uit ging met jou en je ex wist ik niet wat ik moest doen.
Ik miste je nog steeds zo erg..
Op het feestje kwam je alleen zonder haar.
En meteen met de ene blik smolt ik weer.
Je arm die om me heen sloeg met het dansen.

Je ogen die dwars door me heen boorde.
En de gesprekken dat we ons alle twee rot voelde.
Het woord "sorry"
Ik zou willen dat ik terug kon in de tijd met je en tegen ons kon zeggen wat we elkaar aan zouden doen met die ene kus.

De momenten dat ik kapot ging thuis.. jij was er voor me.
De eerste avond dat we weer zoende en elkaar weer terug vonden.
Die avond dat we voor het eerst weer seks hadden.
En ik me zo gelukkig voelde alleen al omdat jou armen om me heen lagen.

Die lach van jou die me steeds weer laat lachen.
Die ogen waar ik steeds weer in verdwaal.
En je stem die me steeds weer de juiste weg wijst.

Je handen die me steeds vast grijpen als ik bijna val.
Ik wil je zo vaak vertellen hoe erg ik je heb gemist.
Ik kan in geen woorden, zinnen, boeken, of zelfs gedachten beschrijven hoeveel ik van je houd..

Ik leef elke zaterdag naar jou toe..
Gewoon om weer bij je te zijn..
Gewoon weer om je kunnen lachen.
En gewoon weer mijn hoofd die op je borst rust..

Mijn benen die ik over je heen sla.
Jou handen die de mijne vast pakken.
Jou lippen die zachtjes mijn lippen weer aan raken.
En op sommige avonden jou lichaam dat het mijne weer aan raakt.

Met zo veel liedjes denk ik aan jou en zie ik flash backs van ons..
Dingen die ik over zou willen doen en dingen die ik had willen vermijden.
Kon ik maar voor een maand even alleen met jou op deze wereld zijn..
Ik zou willen dat je wist hoe veel je voor me betekend.

Ik heb dagen vol tranen gehad, en ook dagen vol met een grote lach ..
En dat allemaal door jou..
Jij laat me hart op hol slaan.

Ik wens dat je hier bent..
Ik wist vaak niet waarom ik me zo raar voelde en later kwam ik er achter dat dat door jou kwam.
Ik herinner me alle rare, grappige dingen en gekke dingen die je ooit hebt gezegd.
Wat moet ik doen om jou hier te hebben?

Gewoon om je hier te hebben bij mij.
Ik hou er van hoe je bent, gewoon jezelf.
En nee geen enkel mens is perfect en jij ook niet..
Maar ik zou niks aan jou willen veranderen want als ik dat zou doen.. zou je niet meer J zijn..

Voor een jaar geleden had ik niet gedacht dat ik je ooit nog als vriend terug wou.
Laats staan dat ik weer verliefd op je wou zijn.
En toch gebeurde het weer, we zoeken elkaar altijd op.

Je maak me gek, je kan een hele dag door me gedachtes spoken.
Ik zou willen dat je even hier kon zijn..
Dat ik even weer in je armen kon liggen.
En even weer je lichaam kon voelen.

Gewoon even weer met jou..
Gewoon even weer bij mij...

Ik heb me nog nooit zo gevoeld bij een persoon als bij jou..
En ik hoop dat je het ooit zult weten..