Flashback 1; Gedwongen heen en weer rollen

Hij seint me. Drink je glas leeg dan gaan we boven een spelletje spelen. Boven bij oma. In de logeerkamer. Er is één kamer boven bij oma met een twee persoonsbed. Er staat wat speelgoed voor ons. Duplo en andere bouwblokken. Het ruikt echt oma achtig en die geur kruipt nu weer mijn neus in, hoe onmogelijk dat ook is.
Tuurlijk spreken we niet. Het speelgoed wordt ook niet gepakt. Mn andere broer blijft beneden, zit met pappa een spelletje te doen en oma en mamma blijven lekker kletsen. Het valt niet op dat we weggaan. Er valt geen stilte, althans; niet in de kamer.
Terwijl we de trap op lopen, overvalt de stilte mij.
Wat gaan we doen?
Ow ja een spelletje!
En de smile tovert zich weer op mn gezicht.

Samen duiken we het bed op.
We liggen naast elkaar.
Hij gaat aan me zitten, komt boven op me zitten en daarna... gaan we rollen.
Rollen ja..
Om elkaar heen, heen en weer over het bed.
Vastgeklemd om elkaar, niets kan er tussen.

Dit keer zijn de kleren aan. Dit keer nog wel.

Toch is er paniek.
En niet zo'n beetje ook.
Hij heeft me zó strak vast, zo ongelovelijk strak met mijn armen langs mijn lijf.
Ik kan geen kant op.
Schreeuwen kan niet, het mag niet van hem.

Ondanks dat ik nog jong ben en hij 'maar' 2,5 jaar ouder heeft hij complete macht en het zo voor elkaar gekregen dat ik niets kan uitbrengen. Het mag niet van hem, dus gebeurt het niet.


Heen en weer rollend over het bed.


---

Velen malen is dit het geval geweest.
Altijd als we bij oma waren. Hoe hij het voor elkaar kreeg?? Ik snap het werkelijk waar niet.
Af en toe kwamen mijn ouders wel eens kijken maar dan dook hij snel achter een kastje of verstopte ik me onder het bed, want ja hij had me goed afgericht; nooit mocht iemand iets weten. We waren dan verstoppertje aan het doen, geen andere dingen natuurlijk. Hij wist blijkbaar dat het niet mocht. En omdat hij dat wist en mij vertelde, deed ik geheel met hem mee omdat we anders op ons kop zouden krijgen.


---

Het bleef niet bij het rollen.
Zeker niet.

Wanneer hij er zekerder van was dat we even de tijd hadden, althans hij dan. Ik vond het allang best als we 'betrapt' zouden worden want dan mocht ik weer naar beneden. Dan was er weer zicht om mij en misschien zouden ze er dan voor zorgen dat ik écht mocht spelen. Met mn poppen of met de duplo.
Met zn tweëen belandde we weer op hetzelfde bed.
Voorzichtig bewoog hij zijn arm, zijn hand, zijn vingers mijn kant op.
Daarbij pakte hij mijn hand en voerde die richting zijn kruis.
Eerst van boven af. Gewoon vanaf buiten de kleren.. Ja dat wordt al 'gewoon' genoemd door mij.
Later moest ik zijn broek in. Hetzelfde deed hij bij mij. Een rokje of jurkje was natuurlijk veel makkelijker voor hem; dat vond hij mij dan ook altijd leuk staan

Bevrediging; niets anders dan dat. Mn eigen broer bevredigen. En hij beweerde hetzelfde bij mij te doen.


---












Het eerste stuk..
Oma, het huis van oma, het logeerbed.
De plek die als veilig beschouwd moest worden heeft hij veranderd.
In mijn hele leven heb ik één keer bij oma geslapen. Mijn broers nooit. Nooit bij die oma. Oma sliep altijd bij ons omdat we met zn driën waren en dat niet in oma's huisje past.
Die keer dat ik er sliep was bijzonder. Gezellig met oma maar ook zo vreemd.