Gaat beter!!

Eerder in mijn eerste bericht schreef ik al dat mijn vriend erg vaak van huis is en dat ik dat soms moeilijk vind aangezien we twee kleine kindjes hebben en ik graag een perfect gezinnetje zou willen zijn.
Gister hebben we daar een goed gesprek over gehad en hij geeft me echt weer het gevoel dat ik belangrijk ben. (Dat is voor een vrouw errug van belang!!) Het grote probleem is namelijk dat het vertrouwen in onze relatie erg beschaamd is een aantal jaren geleden, omdat mijn vriend zich bezig hield met het helen van gestolen goederen. Zonder dat ik dat wist. Hiervoor heeft hij 17 maanden in de gevangenis gezeten. Inmiddels is dat al 3 jaar geleden, maar echt het volledige vertrouwen is nooit meer teruggekomen. Dus heb ik niet alleen soms het gevoel van eenzaamheid, maar ook de angst daarbij van of hij wel helemaal eerlijk tegen me is. Hij lijd eigenlijk nog een heel ander leven naar ons gezin. Nu ligt het voor de hand misschien om daar een stokje voor te steken, maar dat ligt iets anders...namelijk, wij gaan al 10 jaar met elkaar en hij is altijd erg uithuizig geweest, hij wil altijd graag weg en druk zijn. Nu na 10 jaar kan ik niet ineens zeggen dat ik daar niet voor kies, aangezien ik daar al 10 jaar (min of meer) mee akkoord ga. Maar goed, momenteel gaat het dus weer even wat beter. We hebben gister echt als een gezin aan tafel gezeten met eten, en vandaag gezellig bij mijn ouders gegeten en koffie gedronken. Vrijdagavond gaan we op vistite bij mijn oma, want zij is gister verhuisd naar een bejaardentehuis. Dus we zijn gewoon weer even bezig met familie dingen en zo. Voor een ander is dit waarschijnlijk allemaal heel normaal, maar bij ons komt dit helaas allemaal niet zo vaak voor, dus ik ben er dolgelukkig mee!!

Liefs Twinmama