Geboorte van Simone
Het erkennen van een probleem is stap één.
Vervolgens is het benoemen ervan ook al een lastige.
Om er daarna ook over te gaan schrijven en zelfs praten is al helemaal niet eenvoudig.
Goed, dan ben je daar dus uit.
Dan heb je beschreven, geschreven en voor een deel verzwegen dat je seksueel misbruikt bent, maar dan de vewerking nog. Het wegzetten van en voor jezelf. Het er mee kunnen leven zonder jezelf dagelijks te haten.
Haar de ruimte geven, een naam schenken en proberen haar een goede jeugd en toekomst te geven.
Ik heb haar Simone genoemd. Mijn lieve kleine simone die nog veel moet leren.
Samen met haar moet ik gaan leven.
Ze heeft veel klappen opgevangen en heeft nog steeds veel verdriet en pijn.
Ik zal als oudere haar zorg dragen en haar troosten, als me dat lukt.
Het is nog heel onwerkelijk, ik vind het nog verdomd moeilijk en het lukt me ook zeker nog niet, maar dat het kleintje een naam heeft is al een stap.
Samen moeten we praten en leven
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende