Gedeelde pijn

De pijn die ik voel is intenser,
dan dat ik ooit had kunnen verwachten.
Hoe was het ook al weer,
om iemand zonder pijn te zijn?
Ik weet respect is waar het om draait,
maar door de pijn was ik dat even vergeten.

Vecht ik alleen tegen de negatieve gedachten,
of is er ook nog een geluksgevoel.
Al zag ik het niet aankomen,
toch had ik dit kunnen verwachten.
Weet dat het je emotie is,
daar ben ik nog het meest tevreden mee.
Maar het voelt als een blok beton,
gedumpt in je levenszee.

Je diepe emoties zijn als krassen op je ziel.
Misschien dat je ooit de wereld toont,
hoe dat is en hoe dat voelt?
Verlang naar het moment,
dat je je angsten zult tonen.
En dat de rust in je leven terug zal keren is zeker,
maar voorlopig deel ik nog je pijn.

foxie, man, 123 jaar

• Wolfe Tone zaterdag 07 februari 2009 20:08
  
• Rory zaterdag 07 februari 2009 20:09
  mooi geschreven.
• Dus zondag 08 februari 2009 12:41
  mooi
• Lovelylady zondag 08 februari 2009 12:43
  zeker mooi

• O 29 dec 2009 Simpelweg genieten   ( 6 )
• O 26 dec 2009 Twee werelden   ( 2 )
• O 23 dec 2009 Eerste Kerstdag   ( 1 )
• O 15 dec 2009 In herinnering   ( 1 )
• O 11 dec 2009 Tekst op Kerstkaartje   ( 2 )
• O 09 dec 2009 Life story   ( 2 )
• O 09 dec 2009 Herinnering   ( 2 )
• O 08 dec 2009 Ware identiteit   ( 2 )
• O 02 dec 2009 Silhouet van de dood   ( 2 )
• O 27 nov 2009 Restje menswaardigheid   ( 2 )
• O 22 nov 2009 Soms zijn er die dagen
• O 20 nov 2009 Kruidje   ( 3 )
• O 16 nov 2009 Wat woorden niet zeggen   ( 1 )
• O 14 nov 2009 Twijfels over mijn gevoel   ( 1 )
• O 13 nov 2009 De strijd van mijn hart   ( 2 )