Gedicht. WegUitJeLeven.
Je was zomaar weg.
Heb me alleen hier achter gelaten.
Je bent weg.
Weg van dit tijdelijke leven.
Naar de eewige dood.
Je bent nu veilig.
Voor eeuwig dicht bij God.
God.
Bedankt hem.
Hij heeft je verlost.
Van je verdriet, pijn, en je leven.
Je pijn die zo ondragelijk was.
Waar niemand wat aan kon doen.
Niemand die je kon helpen.
Nu ben je vrij.
Je gaat niet meer kapot van de pijn.
Ik hoop dat je nu gelukkig ben.
Het beter met je gaat.
Je moet weten.
Dat niemand wist, dat je het zo erg vond.
Dat iedereen je heel erg mist.
Ik wou dat ik je terug kon toveren.
En ondanks al je problemen.
Ben je je vrienden nooit vergeten.
Je bent verlost, en vrij.
Maar weg.
Van dit tijdelijke leven.
dnies, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende