Mama.
Steeds als ik tegen je praat.
Doe je net alsof je me niet hoort.
Daardoor maak je alles erger.
Ik wil dat je naar me luisterd.
Als ik je wat wil vertellen.
Ik denk dat je dat moet weten.
Dat je even moet luisteren zodat ik weet dat je me niet vergeten ben.
Waarom doe je dat dan niet.
Als je dan luistert.
Waarom hoor je alleen de slechte dingen.
Nee, het gaat niet goed op school.
Maar ga niet lachen, ik meen het, Ik ga dood.
Als ik dat tegen je zeg.
Waarom ga je dan lachen, waarom geloof je me niet.
Ik weet niet of je nog wel wil dat ik leef.
Anders had je nooit zo gelachen.
Mama, doe niet zo raar.
Luister naar me.
Geloof me.
Hou van me.
Of doe gewoon net alsof.
Ben je nou zo dom!
Dat je niet snapt dat je pijn doet als iedereen denkt dat ik gek ben.
Dat jij me niet geloofd, dat ik uitgelachen word.
Ik nooit gewoon een luisterd oor kan krijgen.
Die me helpt, door naar me te luisteren.
dnies, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende