Geen telefoontje.
Ik heb onlangs in het ziekenhuis gelegen en ben een maand uit de running geweest.
Ik kon helemaal niks en dokters wisten niet wat er met mij aan de hand was, en nog steeds niet.
Sinds kort werk ik soms een paar uurtjes en volg ik paar uurtjes school.
Maar in verhouding nog erg weinig, ik ben gewoon te snel uitgeput.
Daarnaast is mijn partner ook ziek geworden, maar meer geestelijk, verward etc.
Dat vergt ook energie, energie die ik eigenlijk al niet heb.
Ik heb dieet moeten volgen, histamine vrij.
Wat een ramp is dat, je kan nauwelijks wat eten.
Maargoed het is voor een goed doel.. om er achter te komen wat ik nou eigenlijk heb..
Me dokter denkt eventueel aan een zeldzame ziekte/aandoening, genaamd Mastocytose.
Ik zit onderhand al 3 weken in spanning af te wachten op ze belletje, en vandaag was het dan zover!
Mijn dokter zou mij bellen met hopelijk de uitslagen van mijn onderzoek.
Daar zit ik dan samen met mijn moeder op de uitslag te wachten.. wachten op dat telefoontje..
Een uur later geven we toch de hoop op dat de dokter nog zal bellen.
Conclusie: de hele dag in spanning gelopen voor niets!
Morgen maar zelf even bellen naar het ziekenhuis, ik wil toch echt wel weten wat ik heb!
Flink balen dus, nu nog langer in spanning zitten.
Ik kon helemaal niks en dokters wisten niet wat er met mij aan de hand was, en nog steeds niet.
Sinds kort werk ik soms een paar uurtjes en volg ik paar uurtjes school.
Maar in verhouding nog erg weinig, ik ben gewoon te snel uitgeput.
Daarnaast is mijn partner ook ziek geworden, maar meer geestelijk, verward etc.
Dat vergt ook energie, energie die ik eigenlijk al niet heb.
Ik heb dieet moeten volgen, histamine vrij.
Wat een ramp is dat, je kan nauwelijks wat eten.
Maargoed het is voor een goed doel.. om er achter te komen wat ik nou eigenlijk heb..
Me dokter denkt eventueel aan een zeldzame ziekte/aandoening, genaamd Mastocytose.
Ik zit onderhand al 3 weken in spanning af te wachten op ze belletje, en vandaag was het dan zover!
Mijn dokter zou mij bellen met hopelijk de uitslagen van mijn onderzoek.
Daar zit ik dan samen met mijn moeder op de uitslag te wachten.. wachten op dat telefoontje..
Een uur later geven we toch de hoop op dat de dokter nog zal bellen.
Conclusie: de hele dag in spanning gelopen voor niets!
Morgen maar zelf even bellen naar het ziekenhuis, ik wil toch echt wel weten wat ik heb!
Flink balen dus, nu nog langer in spanning zitten.
29 okt 2012 - bewerkt op 29 okt 2012
- meld ongepast verhaal
-
*.Angel.*
maandag 29 oktober 2012 19:31
Pfoe wat vervelend dat je niet gebeld bent.. Hopelijk hoor je morgen alsnog de uitslag, en valt deze mee!
-
Tequilla
maandag 29 oktober 2012 19:32
Dankje *.Angel.*, ik hoop het ook!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 27 nov 2012 Try ( 2 )
- O 26 nov 2012 Hoe win je je ex terug. ( 6 )
- O 21 nov 2012 Terug bij af.
- O 14 nov 2012 Bij elkaar. ( 2 )
- O 12 nov 2012 In de war. ( 6 )
- O 12 nov 2012 Uit elkaar. ( 3 )
- O 08 nov 2012 Voelt alsof ik geen kant op kan.
- O 04 nov 2012 Vecht voor mij. ( 1 )
- O 03 nov 2012 Wat moet ik nou.
- O 01 nov 2012 De druk verlagen ( 1 )
- O 31 okt 2012 Geen zeldzame ziekte. ( 5 )
- O 30 okt 2012 Niet goed genoeg.
- O 29 okt 2012 Obstakels omver lopen.
- O 29 okt 2012 Geen telefoontje. ( 2 )
- O 29 okt 2012 Geloof, Geloven en Standvastig.