Hoe win je je ex terug.

Attentie: Er komt een klein stukje over seks in, indien je minderjarig bent of daar niks over wilt lezen, dan zou ik zeggen skip dit maar even.

Daar zat ik dan. Donderdag 22 november was een nachtmerrie.
Na een week terug te zijn en samen te wonen met me vriend kreeg ik het koude nieuws op me dak,'ik voel niks meer voor je'.
Ik was gesloopt en gebroken, dacht meteen aan wat ik allemaal fout gedaan heb, dat ik hem niet had moeten aanspreken over ze hulp in het huishouden etc.
Ik heb voor 2 dagen lang lopen huilen en na wat gesprekken met mensen besloot ik andere actie te ondernemen.
Ik ging op internet zoeken naar hulp, hoe kon ik me ex terug winnen, wat zijn de Do's en Don'ts.
Ik zag dat ik precies ook juist alles fout deed, alles wat ik deed was hem juist afstoten.
Dus ik besloot het aan te pakken zoals de sites mij vertelde.


Ik was en ben er heilig van overtuigd dat het weer goed zou komen, ik en mij (ex)vriend hebben een zware periode achter de rug en zitten nog steeds vast in een zware periode.
Even korte uitleg..
Eerst werd ik heel ziek en was er zelfs angst van overlijden, nu is hij geestelijk in de war.
Hij ziet het plezier niet zo goed meer in dingen en gebruikt verkeerde dingen.. drugs.
Hij zegt dat ie maar 1 x heeft gebruikt sinds mij, maar ik ben al achter gekomen dat dat waarschijnlijk minimaal wel 2x is geweest de afgelopen maand. En dat hij ook opeens zei dat hij 'niks meer voor me voelde' waren hoogstwaarschijnlijk ook de drugs die spraken. Dat heeft een vriendin van me zus tegen me gezegd (zij werkt bij inrichting waarbij zulke dingen ook voorkomen).

Ondanks het feit dat er veel dingen zijn gezegd en gedaan en gebeuren wil ik hem toch niet kwijt. Veel mensen zien hem niet als een positief iemand om, om je heen te hebben.. maar ik weet dat al deze ellende het waard is uiteindelijk.

afijn! Vanaf Zaterdag had ik voorgenomen om te doen alsof het heel goed met me ging. Ik ging hem niet meer smeken me terug te nemen. Ik ging hem niet meer overladen met al me lieve woorden.
Toen ik me werk binnen liep had ik het wel even zwaar en toen ik hem zag ook, maar diep in en uit te ademen ging het al stuk beter. Zaterdag moest ik dus werken en toen ik klaar was moest hij werken..
Dus wat deed ik? Ik ging terwijl ik al klaar was met werken lunchen met (mannelijke collega) gewoon in kantine van het werk, gewoon gezellig hem gezelschap houden vrolijk
Lekker gezellig praten en lachen en misschien zelfs beetje stiekem flirten, terwijl hij (mijn ex-vriend) om de hoek achter ze bureau zat te werken.

Ik zorgde zoveel mogelijk dat ik hem liet horen hoe goed ik met de situatie omging, hoe goed ik me leven weer kon oppikken. Door te zeggen dat het goed met me ging en ik heus wel weer over hem heen zou komen.
Ik had daarnaast ook gezorgd dat ik kleding aanhad die hij mooi vond en ik mooi opgemaakt was en me haren mooi zaten..

En wat een heerlijk gevoel kreeg ik toen hij me whatsappte. Ik was weg gegaan van werk, maar was wat vergeten dus ging even snel terug. Toen ik opnieuw weer terug ging, ging iedereen heel aardig en luid doeg 'Tequilla' roepen!
Ik zat nog geen minuut weer op me fiets en tadaa het whatsapp berichtje wat me zo'n heerlijk gevoel gaf!
Hij was boos en vertelde me hoe slecht ik wel niet bij hem paste enzovoorts en enzovoorts.
Ik reageerde kort en nuchter, ging niet tegen hem in of hem overtuigen dat ie fout zat. Stemde in met alles wat ie zei, dat maakte hem nog pissiger.. EN ik verliet het gesprek steeds als eerste. En starten het gesprek nooit!
Ik vroeg hem nog waarom ie nou opeens zo boos was, want voordat hij op werk was sprak ie nog aardig tegen me?!
Maar daar kreeg ik geen antwoord op, maar na een halfuur kwam de aap uit de mouw!
Hij wou me wel, maar wist niet hoe het nog mogelijk was om samen te blijven. Door alles waar we in terecht zijn gekomen.
Met mijn ouders die een slecht beeld van hem hebben wegens de drugs enzovoorts..
En hij die mij zo kwetst heeft met ze woorden en daden.

Toen vertelde ik hem wel hoe ik erover dacht, maar deed zo nu en dan ook weer nuchter.
Maar desondanks werd hij steeds ook weer boos. Ik vertelde hem dat ik ook niet weet wat hij nou van mij verlangt, hij heeft het immers uitgemaakt! Ik zei hem dat als hij wou, hij na werk na me toe kon komen om te praten.
Face tot face is veel duidelijker en eerlijker, whatsapp gesprekken zijn verradelijk.
Maar hij deed nogal moeilijk en ik wist echt niet wat ze keuze zou gaan worden.
Ik probeerde hem over te halen, maar ook weer niet te veel te smeken, en zoals eerder reageerde hij heel wisselend.
Ene keer goed en andere keer heel boos.

Maaaaaar conclusie was ... hij kwam!
Ik was blij, maar super gespannen. Vraag me niet waarom.
Ik wist niet of ik hem in de armen moest springen als ie kwam of rustig neutraal moest blijven.
Na een uur niet tegen elkaar gesproken te hebben en naast elkaar gezeten te hebben, begonnen we een beetje te praten.
Ik wist totaal niet wat ik wel en niet mocht doen, hij had het immers uitgemaakt.. dus ik wist niet wat hij voelde en wat ik wel en niet van hem mochten. Nja er werd veel gezegd en besproken en ook veel onzin.
Uiteindelijk wist ik niet of dat hij hier was nou echt meehielp aan mijn plan om hem terug te winnen.
We knuffelde en alles maar veel info kreeg ik niet.
Toen bleek dat ie juist wou dat ik hem besprongen had toen ie binnen kwam gelopen, hij wou dat ik juist alles deed om te laten zien hoeveel ik hem nodig had en hij bij mij moest blijven.

We zouden geen seks hebben, aangezien het uit was.. maar hij zei laat zien hoeveel je van me houd terwijl we hevig aan het zoenen waren.. en daar lagen we dan op de keukenvloer. Uiteindelijk verplaatst naar de slaapkamer en zijn we naar 3x heftige ruige seks in slaap gevallen. De hele nacht hebben we als apen in elkaars armen lopen kruipen. De houdingen waren echt onmogelijk soms gewoon, haha! Maar goed 's ochtends weer en in de loop van de dag ook weer wel 4x seks gehad.
Ik wist dat het heel slecht kon zijn en hij me misschien kon gebruiken maar het boeide me niet..
Ik kon alleen maar denken aan het feit dat dit mijn laatste moment met hem waren en ik daar nog optimaaal van wou genieten.

Uiteindelijk bleef hij nog een nacht slapen aangezien hij ze portemonee vergeten was dus niet te trein kon nemen en ik had ook geen geld. Dus we lagen weer in bed en na opnieuw seks te hebben gehad en dit keer heel intiem en zacht, lag ik met vragen in me hoofd naast hem. Ik wist niet of ik ze uit kon spreken maar deed het gewoon!
'Hoe zit het nu?' Hij zegt; Hoe zit wat? ik: 'met ons, met dit?' Hij zegt; 'Ja, we moeten het maar hele rustig aan doen en de tijd nemen.. nergens druk achter zetten en je moet gewoon terug naar je ouders.'
Ik zeg; 'Ja inderdaad het is waarschijnlijk sowieso verstandig om maar niet langer samen te wonen tot jij weer helemaal beter bent of eventueel wel wat langer'.
Hij draait zich naar me toe en vraagt me wat me nou toch bezield, waarom ik zo graag bij hem wil blijven. Hij is een brok ellende zegt die zelf. Ik besluit om gewoon te precies te zeggen waarom ik van hem hou en waarom ik hem ondanks alles niet kwijt wil, en laat mijn tranen daarbij de vrije loop. Het breek zijn hart verteld die me, maar toch zit ik met verwarring..
Want als mij zo zien zijn hart breekt, waarom heeft ie het dan uitgemaakt? Verward ga ik slapen en kruipt hij tegen me aan.
'sochtends moet hij vroeg weg voor werk en geeft me een kus.
Vandaag is de dag dat ik hieruit trek en terug naar me ouders ga, dat breekt me hart.
Nog steeds ben ik verward en weet ik niet duidelijk hoe alles nou zit, dus nadat ie weg is whatsapp ik hem, hoe het nou zit.
Ik krijg weer geen duidelijk antwoord en vertel hem hoeveel ik van hem hou en dat ik hoop dat ie niet te snel een ander vind.
Toen werd ik blij, hij zei; 'ik heb jou toch'

We zijn weer officieel, niemand is nog van op de hoogte en dat laat ik ook gewoon nog even zo..
Nog steeds weet ik niet precies wat ik wel niet mag, wel weet ik dat ik juist heel spontaan hem moet laten zien dat ik van hem hou en hem niet kwijt wil. En ook weet ik dat ik hem dat zo vaak mogelijk moet vertellen.

We gaan het rustig aan doen, de tijd nemen en er geen onnodige druk achter zetten.
Het is rot dat we weer apart gaan wonen, maar dat is misschien ook wel goed.. hopelijk gaat ie me dan nog meer missen en nog meer beseffen dat ie goed doet aan deze keuze.

Ik ben heel erg blij iig, en ook heel verdrietig maaaaaar..

Door je ex terug te willen winnen.. is de tips die op sites te vinden zijn echt helpend.
Tuurlijk moet je ook op de juiste momenten niet afstandelijk zijn, maar ze helpen!
Dus wil jij je ex terug, voer ze uit en wie weet helpt het jou ook.

Voor nu is mijn verhaal weer eind goed al goed afgelopen.
En is mij gebroken hart weer gedeeltelijk geheeld!
26 nov 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Tequilla
Tequilla, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende