Geen tijd.

Ik heb zin om nú te schrijven. Geen idee wat voor nut het heeft. Maakt mij het ook uit, ik heb er gewoon nú behoefte aan. Maar fuck, ik heb natuurlijk geen tijd, zoals wel vaker. En als ik ooit een keer tijd heb, dan heb ik natuurlijk weer geen zin.
Een egoïstisch dagboek zal ik bij gaan houden. Want dat is een dagboek tenslotte. Want het gaat alleen maar over je eigen leven en wie en wat daar een rol in speelt. Logisch natuurlijk, maar ik heb ook niet gezegd dat egoïsme alleen maar negatief is. Oké ik ben poep aan het praten, geen tijd om erover na te denken at the moment.

Time is running late, niks meer over om te schrijven. In de komende dagen verschijnt er vast een stukje over shit die ik hier kwijt wil of moet. Als ik een voorsprong heb in mijn race tegen de klok. Tot die tijd zeg ik adios.

~M.